تبیین و ارزیابی شاخص های معماری ایرانی- اسلامی در سیمای معاصر شهر کرمانشاه

یکی از مسائل مهم در شهرهای ایرانی- اسلامی، شیوه معماری رایج در آنها است که بویژه در تطابق با نیازهای معاصر، چالش برانگیز به نظر می رسد. به گونه ای که کم توجهی به ابعاد و شاخص های معماری اسلامی در شهرهای اسلامی ایران معاصر با توجیه پردازش به نیازهای روز، علاوه بر اینکه موجب شکل گیری ساختارهای شهری نامتجانس شده، به رفع نیازهای موجود نیز کمکی نکرده در همین راستا هدف پژوهش حاضر تبیین و ارزیابی شاخص های معماری ایرانی- اسلامی در سیمای معاصر شهر کرمانشاه است که از لحاظ هدف از نوع کاربردی و از منظر ماهیت به صورت آمیخته (کیفی – کمی) بوده جامعه آماری پژوهش ۳۸۲ نفر از شهروندان و ۳۰ نفر از کارشناسان بوده است. به منظور تجزیه و تحلیل از روش مدلسازی تفسیری – ساختاری و نرم افزار میک مک بهره گرفته شد. نتایج پژوهش نشان داد که شاخص پرهیز از بیهودگی نسبت به سایر ابعاد، وضعیت بدتری داشته و شاخص درون نگری وضعیت بهتری است که با توجه به خصوصیات فرهنگی منطقه، قابل انتظار می باشد. طبق نظر کارشناسان نتایج حاصل از مدلسازی ساختاری تفسیری نشان داد که از بین ۱۶ عامل، ۱۲ عامل تاثیرگذاری بیشتری بر معماری شهر کرمانشاه دارد و شاخص های مردم واری، نیارش و درون نگری از جمله مهمترین شاخص هایی هستند که باید در ساختار شهری معاصر کرمانشاه و سیاست گذاری های خرد و کلان در مقیاس های معماری و شهرسازی اسلامی در این رابطه، مورد توجه قرار گیرد. در ضمن، لازم به ذکر است نتایج حاصل از نرم افزار میک مک نشان می دهد که همه مولفه های مذکور از متغیرهای پیوندی می باشند که دارای تاثیرپذیری و تاثیرگذاری قابل توجهی در نظام متغیرهای پژوهش هستند.

کلیدواژه ها:

معماری ایرانی- اسلامی ، سیمای شهری معاصر ، معاصرسازی شاخص ها ، شهرکرمانشاه