انباشت خشکه دارهای درشت و خرد در توده های آمیخته راش بخش گرازبن جنگل خیرودکنار

آگاهی از میزان انباشت درختان پوسیده در جنگل های طبیعی می تواند در تدوین راهکار های مبتنی بر مدیریت حفاظتی توده های جنگلی راه گشا باشد. در این پژوهش میزان انباشت خشکه ­دارهای درشت (قطر بیش از ۱۰ سانتی­ متر) و خرد (قطر کمتر از ۱۰ سانتی­ متر) در داخل توده های کمتر دست­ خورده راش در جنگل خیرود نوشهر در بخش گرازبن مورد اندازه­ گیری قرار گرفت. برآورد حجم خشکه­ دارهای درشت و خرد، مقایسه فراوانی اشکال مختلف خشکه­ دارهای خرد و درشت (افتاده، سرپا و کنده) و همچنین همبستگی بین حجم چوبی زنده و خشک در توده های طبیعی راش سایر اهداف این پژوهش بودند. تعداد ۱۵ قطعه نمونه یک هکتاری برای اندازه­گیری خشکه­دارهای درشت و تعداد ۱۵ قطعه نمونه چهار متر­مربعی برای اندازه­ گیری خشکه­ دارهای خرد به شکل منظم و تصادفی پیاده شدند. حجم خشکه ­دارهای درشت و خرد در هر هکتار به ­ترتیب ۱۵ و ۱۰ متر­مکعب برآورد شد. بیشترین شکل از خشکه ­دارهای اندازه ­گیری شده مربوط به خشکه­ دارهای افتاده (۶۷ درصد) و بیشترین گونه تشکیل دهنده درخت راش (۵۵ درصد) ثبت شد. طبق این بررسی رابطه معنی­ داری بین حجم درختان زنده راش با حجم خشک این گونه بدست نیامد (۷۷/۰ P =) هر چند که حجم درختان زنده گونه ممرز ارتباط معنی ­داری با حجم خشک این گونه نشان داد (۰۱/۰ P=). حجم بالای خشکه ­دارهای خرد در توده های راش نشان می دهد این خشکه­ دارها برخلاف داشتن قطر کم به ­علت تعداد در هکتار بالا حجم قابل توجهی از خشکه­ دارهای داخل توده را به­ خود اختصاص می دهند و باید در تدوین برنامه های مدیریتی مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

خشکه دارهای درشت و خرد ، انباشت خشکه دار ، مدیریت حفاظتی ، توده راش شرقی