بررسی اثرات پساب آب شیرین کن بر روی فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی آب دریا و اجتماعات ماکروبنتیک (آب شیرین کن نورویژه، بندر شیرینو)

در این مطالعه اثرات آلایندگی شوری و دمای پساب آبشیرین کن نورویژه‎ ‎بر روی فاکتورهای فیزیکوشیمیایی آب دریا و اجتماعات ماکروبنتیک مورد بررسی قرار گرفت. در مجموع ۲۴ جنس ماکروبنتوز شناسایی شد. بیشترین و کمترین فراوانی ماکروبنتوز، در فصل گرم و فصل سرد به ترتیب‎ ‎در ایستگاه ۸ به میزان ۱۹۵۴ (فرد در متر مربع) و ایستگاه ۳، ۴ و ۵ به میزان ۸/۹۲ (فرد در متر مربع) بود. در بین فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی، بیشترین تغییرات مربوط به شوری و دما بود و بین ایستگاه های ۱ و ۸ اندازه گیری شد (۰۵/۰>P). در فصل سرد میزان شوری و دما در ایستگاه ۱ (دهانه خروجی پساب آب شیرین) به ترتیب ppt ۳۲/۰±۶۷/۳۸ و ۵۸/۰±۲۳ درجه سانتی گراد و در ایستگاه ۸ (نقطه شاهد)، ppt ۷۸/۰±۶۷/۳۵ و ۲۱/۰±۳۳/۱۹ درجه سانتی گراد و در فصل گرم میزان شوری و دما در ایستگاه ۱ به ترتیب ppt ۶۰/۰±۳۳/۳۶ و ۱۷/۰±۶۷/۳۱ درجه سانتی گراد و در ایستگاه ۸ ‎ ‎ppt۲۳/۰±۶۷/۴۰و ۱۰/۰±۶۷/۳۵ درجه سانتی گراد اندازه گیری شد. در این مطالعه غالبیت در تابستان با آمفی پودا و در زمستان با ایزوپودا بود. همبستگی پیرسون رابطه منفی و معنی داری بین تراکم ماکروبنتوزها با شوری و دما نشان داد. شاخص تنوع در ایستگاه ۱ کمترین میزان را نسبت به ایستگاه شاخص داشت. یافته های این مطالعه نشان دهنده تاثیر تخلیه پساب آب شیرین کن بر روی ویژگی های فیزیکی و شیمیایی آب و نیز جمعیت ماکروبنتوزها است. از بین پارامترهای مورد بررسی، شوری و دما موثرترین پارامترهای تاثیر گذار بودند که با فاصله از محل تخلیه پساب، این تاثیرات کاهش یافت.

کلیدواژه ها:

آب شیرین کن ، ماکروبنتوز ، کنترل سواحل ، پارامترهای فیزیکی و شیمیایی.&rlm