بررسی و تاثیر الزامات و تحقق شهر الکترونیک در راستای ارتقا کیفیت آموزش مدارس کشور

با افزایش رشد جمعیت شهری نه تنها لازم است بر وسعت شهرها افزوده شود، بلکه می باید بتوان شهرهای جدیدی ساخت که مجهز به آخرین فناوری های هوشمند باشند. شهرالکترونیک واقعیت آینده شهرهای سنتی با استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات و حاصل توسعه دنیای اطلاعات وموج سوم می باشددر واقع بهترین راه حل برای کاهش شکاف موجود بین کشورهای درحال توسعه و توسعه یافته دسترسی الکترونیکی به شهرداری ها، سازمان های دولتی، سازمانهای اقتصادی و کلیه ارائه دهندگان خدمات بهداشتی و فرهنگی در شهرها است.این مقاله با برداشت از نظریه های مختلف درباره ی تحقق شهر الکترونیکی به چگونگی افزایش اثربخشی شهروندان الکترونیکی با اشاره به رویکردهای پیدایش آن ها در راستای تحقق دولت الکترونیکی می پردازد. بنابراین شهروندان الکترونیک در شهرهای الکترونیکی می باید قادر به انجام همه نقش های زندگی شهری از طریق شبکه های ارتباط داخلی با دولت مرکزی و دیگرشهروندان و شهردار یها و مراکز کسب و کار باشند. در این پژوهش روش تحقیق،توصیفی-تحلیلی و شیوه جمع آوری اطلاعات مبتنی بر شیوه کتابخانه ای واسنادی می باشد بنابراین هدف اصلی از مقاله حاضر، بررسی نقش واکاوی خدمات شهرهای الکترونیک جهان به شهروندان و نیز وضعیت ایجاد شهرداریهای الکترونیک ایران ، موانع و راهکارهای رسیدن به شهر الکترونیک وگسترش زیر ساختها را مورد بررس قرار میدهد و نهایتا با نتیجه گیری از ضرورت ایجاد شهر الکترونیک در ایران راهکارهایی ارائه کند .

کلیدواژه ها:

فن آوری اطلاعات و ارتباطات ، شهر الکترونیک ، شهروند الکترونیک ، دولت الکترونیک ، خدمات الکترونیک