اندازه گیری تورم پایه براساس روش بهینه: مطالعه موردی اقتصاد ایران

مطالعه حاضر به اندازه گیری تورم پایه در اقتصاد ایران به روش های مختلف و به عنوان راهنمایی برای هدایت سیاست پولی می پردازد. نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان می دهند که روش خارج کردن غذا و تحصیل و روش SVAR ، در شمار روش های بهینه برای اندازه گیری تورم پایه در اقتصاد ایران هستند. از سوی دیگر، گروه مسکن جزء پایدار تورم در اقتصاد ایران بوده و هماهنگ با انتظارات می باشد. همچنین تکانه های تورم پایه، قیمت واردات و تورم غیرپایه به ترتیب ۵۴ ، ۴۰ و ۶ درصد از واریانس در تورم را تشریح می کنند. براساس نتایج به دست آمده پیشنهاد شده است تا چارچوب سیاستی هدفگذاری تورم در قالب یک برنامه پنج ساله مورد توجه قرار گیرد و در این راستا، نسبت به برقراری و تحقق الزاماتی همچون عدم وجود سلطه مالی، عدم تعیین دستوری نرخ سود تسهیلات و ... گام برداشته شود. اجرای این سیاست متضمن کنترل حدود ۵۰ درصد از تورم در اقتصاد ایران می باشد.

کلیدواژه ها:

Inflation Targeting ، Core Inflation ، Persistent and Intermittent Component ، Statistical Approach ، Model-Based Measures ، Measures Based on Trimming ، Measures Based on Exclusion ، Measures Based on the Whole Price Distribution ، SVAR Model ، هدفگذاری تورم ، تورم پایه ، اجزاء پایدار و موقتی ، رویکرد آماری ، رویکرد مبتنی بر مدل ، روش میانگین مرتب و روش خارج کردن