تدوین مدل ساختاری مهارت های ارتباطی بر رضایت شغلی با نقش واسطه ای استرس شغلی با تاکید بر افزایش سلامت روانی

برقراری ارتباط مطلوب یکی از مهارت های اساسی زندگی اجتماعی هر فردی بیشمار می رود. اهمیت ارتباطات به اندازه ای است که بسیاری از صاحب نظران مبنای رشد و افزایش سلامت روحی و روانی افراد را در وجود ارتباط مطلوب بین افراد جستجو می کنند که هدف از این پژوهش نیز تدوین مدل معادلات ساختاری مهارت های ارتباطی بر رضایت شغلی با نقش واسطه ای استرس شغلی با تاکید بر افزایش سلامت روانی می باشد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی، از لحاظ وروش توصیفی- همبستگی و از لحاظ روش گردآوری اطلاعات میدانی می باشد که برای این منظور نمونه ای به حجم ۲۸۵ نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان های استان اردبیل با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. داده ها از طریق نرم افزار spss و روش معادلات ساختاری در نرم افزار Lisrel مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافته های پژوهش نشان می دهد مهارت های ارتباطی ۰/۵۳ از تغییرات رضایت شغلی را تبیین می کند و ضریب تعیین بین این دو متغیر ۰/۲۸ می باشد. همچنین شدت همبستگی بین مهارت های ارتباطی و استرس شغلی کارکنان -۰/۴۲۲ می باشد. ضریب تعیین هم بین این دو متغیر برابر با ۰/۱۷ است. شدت همبستگی بین استرس شغلی با رضایت شغلی کارکنان نیز -۰/۴۳۷ و ضریب تعیین ۰/۱۹ می باشد. نتایج حاصل از شاخص های برازندگی نشان می دهد که مقدار شاخص RMSEA برابر ۰/۰۰۰، شاخص CFI برابر ۰/۹۷، شاخص GFI برابر ۰/۹۸ و شاخص AGFI برابر ۰/۹۶ بدست آمده که مدل ارائه شده از مطلوبیت لازم برخوردار بوده و می توان به نتایج حاصله اتکا نمود.

کلیدواژه ها:

استرس شغلی ، رضایت شغلی ، مهارت های ارتباطی