اثربخشی آموزش ذهن آگاهی بر کاهش علائم نقص توجه و بیش فعالی و رشد اجتماعی کودکان بیش فعال

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش ذهن آگاهی بر کاهش علائم نقص توجه و بیش فعالی و رشد اجتماعی کودکان بیش فعال انجام شد. پژوهش حاضر، با هدف کاربردی، از نوع کمی، به روش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون همراه با مرحله پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری در پژوهش حاضر، شامل کلیه ی کودکان بیش فعال ۸ تا ۱۲ ساله شهر شیراز در سال ۱۴۰۳ بود. در پژوهش حاضر، پژوهشگر از میان کلیه ی کودکان بیش فعالی که جهت تشخیص و درمان به کلینیک های روانشناسی مراجعه کرده بودند با روش هدفمند و با آزمون نقص توجه کانرز تعداد ۴۰ کودک بیش فعال را شناسایی و به صورت تصادفی ۲۰ نفر را در گروه آزمایش و ۲۰ نفر در گروه کنترل قرار داد. و پیش آزمون از آنها به عمل آمد. پس از آن در آخرین جلسه آموزش از گروه آزمایش و گروه کنترل که هیچ گونه آموزشی را دریافت نکردند مجدد پس آزمون اخذ شد بعد از دو ماه نیز پیگیری به عمل آمد. در نهایت داده ها توسط نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شد. پرسشنامه ها بعد از جمع آوری با نرم افزار spss ۲۱ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح توصیفی و استنباطی صورت پذیرفت. بدینگونه که در سطح توصیفی به محاسبه شاخص های توصیفی نظیر میانگین و انحراف معیار پرداخته شد و در سطح استنباطی وجهت بررسی فرضیه ها از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد. جهت بررسی تاثیر آموزش ذهن آگاهی بر کاهش علائم نقص توجه و بیش فعالی از آزمون تحلیل کواریانس تک متغیره استفاده شد که نتایج نشان داد که مقدار F در نمره پس از آزمون علائم نقص توجه و بیش فعالی [p<۰/۰۰۱، F=۳۱/۱۱۶] معنادار شده است. به عبارتی آموزش ذهن آگاهی بر کاهش علائم نقص توجه و بیش فعالی تاثیر معناداری دارد. جهت بررسی تاثیر آموزش ذهن آگاهی بر بهبود رشد اجتماعی از آزمون تحلیل کواریانس تک متغیره استفاده شد که نتایج حاصل از آن نشان داد که مقدار F در نمره پس از آزمون رشداجتماعی [p<۰/۰۰۱، F=۳۳/۰۹۷] معنادار شده است. بنابراین آموزش ذهن آگاهی بر بهبود رشد اجتماعی کودکان بیش فعال تاثیر معناداری دارد. همچنین در مرحله پیگری نیز آموزش ذهن آگاهی بر کاهش علائم نقص توجه و بیش فعالی و رشد اجتماعی اثر بخش بود.

کلیدواژه ها:

آموزش ذهن آگاهی ، علائم نقص توجه و بیش فعالی ، رشد اجتماعی