تدوین مدل ساختاری آسیب پذیری دانشجویان به اضطراب اجتماعی بر اساس سیستم های مغزی – رفتاری با واسطه گری حساسیت اضطرابی

هدف: پژوهش حاضر با هدف تدوین مدل ساختاری آسیب پذیری دانشجویان به اضطراب اجتماعی بر اساس سیستم های مغزی – رفتاری با واسطه گری حساسیت اضطرابی در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بود.مواد و روش: در این پژوهش که از نوع مطالعات توصیفی -همبستگی بود، نمونه ای شامل ۲۸۰ نفر از دانشجویان (۱۲۵ دختر و ۱۵۵ پسر) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و به پرسشنامه های سیستم های مغزی-رفتاری، اضطراب اجتماعی، حساسیت اضطرابی پاسخ دادند.یافته ها: ارزیابی مدل فرضی پژوهش با استفاده از شاخص های برازندگی نشان داد، مدل فرضی با مدل اندازه گیری برازش دارد ( RMSEA=۰/۰۶۸ ،CFI=۰/۹۵). نتایج نشان داد که سیستم بازداری و فعال سازی رفتاری هم به صورت مستقیم و هم به صورت غیر مستقیم و از طریق حساسیت اضطرابی بر اضطراب اجتماعی تاثیر دارند.نتایج: نتایج حاکی از آن است که اضطراب اجتماعی با حساسیت بالای BIS و حساسیت پایین BAS مرتبط است این عوامل باعث می شود افراد موقعیت های اجتماعی را بصورت تهدید آمیز ادراک کنند و به پایش درونی نشانه های تهدید (یادآوری تجارب استرس زا) بپردازند. این عوامل موجب اجتناب شده و باعث ایجاد ارتباطات کمتر با دیگران می شود در نهایت رفتار های اجتماعی آشفته به بازخوردهای عملکردی منفی از طرف دیگران منجر شده و باعث اختلال اضطراب اجتماعی می شود.

کلیدواژه ها:

سیستم های مغزی رفتاری ، حساسیت اضطرابی ، اضطراب اجتماعی