مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش و درمان دیالکتیک بر سرزندگی دانش آموزان مقطع متوسطه دارای اضطراب امتحان ناحیه ۲ شهر کرمان

هدف از انجام این پژوهش مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش و درمان دیالکتیک بر سرزندگی تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه دارای اضطراب امتحان ناحیه ۲ شهر کرمان در سال ۱۴۰۲بوده است. این پژوهش یک طرح نیمه آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون در گروه آزمایشی (درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش) و گروه مقایسه (درمان دیالکتیک) با گروه کنترل و پیگیری است . جامعه اماری کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه دارای اضطراب امتحان ناحیه ۲ در سال ۱۴۰۲ بود . نمونه پژوهش شامل ۴۵ نفر از دانش آموزان در ۳ ماهه زمستان سال ۱۴۰۲ و دارای ملاک های ورود به مداخله انتخاب و بصورت نمونه گیری تصادفی و تخصیص تصادفی ساده ۱۵ شرکت کنندگان به هرگروه و اجرای مداخله ها بود گروه آزمایش تحت مداخله درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش و گروه مقایسه تحت مداخله درمانی درمان دیالکتیک برای یک دوره ۱۲ جلسه ۷۵ دقیقه ای قرار گرفتند و گروه کنترل مداخله را دریافت نکردند. ابزار پژوهش پرسشنامه سرزندگی تحصیلی حسین چاری و دهقانی زاده (۱۳۹۱) و پرسشنامه اضطراب امتحان ساراسون (۱۹۵۷) بود نتایج پژوهش با تحلیل کوواریانس نشان داد میانگین های برآورده شده ی نمرات سرزندگی تحصیلی در گروه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، گروه درمان دیالکتیک و گروه کنترل، تفاوت معناداری را نشان می دهد. مقایسه میزان اثرگذاری آموزش ها نشان می دهد گروه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ۷/۱۷% و گروه درمان دیالکتیک ۲/۲۹% اثرگذار بوده است؛ بنابراین می توان گفت درمان دیالکتیک اثرگذاری بیشتری بر سرزندگی تحصیلی نسبت به درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد داشته است. نتیجه گیری: از درمان دیالکتیک جهت ارتقا سرزندگی تحصیلی دانش آموزان دارای اضطراب امتحان می توان بهره گرفت

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش ، درمان دیالکتیک ، سرزندگی تحصیلی ، اضطراب امتحان