بررسی آزمایشگاهی آستانه استغراق فلوم های با گلوگاه ترکیبی

فلوم یکی از سازه های متداول اندازه گیری آب در مجاری باز می باشد. یکی از اصول اندازه گیری جریان با استفاده از این سازه ، مشخص بودن آزاد یا مستغرق بودن جریان عبوری از آن می باشد. هدف این تحقیق تعیین آستانه استغراق دو نوع فلوم با گلوگاه ترکیبی می باشد. آزمایش های این تحقیق در یک فلوم به طول، عرض و ارتفاع به ترتیب ۲۰، ۶/۰ و ۵/۰ متر در آزمایشگاه هیدرولیک سازمان آب و برق خوزستان انجام شده است. برای این تحقیق ۹ مدل فلوم با مقطع ذوزنقه ای-مستطیلی و ۴ مدل فلوم با مقطع مثلثی-مستطیلی در دبی های مختلف مورد آزمایش قرار گرفته و در مجموع ۲۷۱ آزمایش انجام شده است. نتایج این تحقیق نشان داد که با افزایش ارتفاع فلوم، حساسیت سازه به عمق پایاب کمتر می شود. همچنین مقایسه دو فلوم مختلف نشان می دهد که فلوم با مقطع مثلثی- مستطیلی در دبی های پایین حساسیت بیشتری به عمق پایاب داشته و زودتر مستغرق می شود و در دبی ها بالا فلوم ذوزنقه ای-مستطیلی زودتر مستغرق می شود. با استفاده از تحلیل ابعادی و اصل خود تشابهی ناقص و همچنین رگرسیون چند متغیره غیرخطی روابط تجربی مناسبی برای شاخص آستانه استغراق هر دو نوع فلوم ارائه شد.

کلیدواژه ها:

اندازه گیری جریان ، جریان آزاد ، جریان مستغرق ، مدلسازی آزمایشگاهی ، فلوم