نقش سبک مدیریت مدیران مدارس در افزایش خشنودی شغلی معلمان

یکی از سازمان هایی که نیروی انسانی توانمند و با دانش نیازمند است، سازمان آموزش و پرورش می باشد. آموزش و پرورش نیز مانند هر سازمان دیگری نیازمند کارکنانی است که بتواند چرخ های سازمان را در مسیر هدف به حرکت درآورند (محمدی، نیازآذری و تقوائی، ۱۳۹۶). امروزه آموزش و پرورش اساس و زیربنای توسعه فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی هر جامعه است و در اغلب کشورها به عنوان صنعت رشد قلمداد می شود. لذا بررسی عواملی که می تواند خشنودی مهم ترین عنصر این سازمان یعنی معلمان را افزایش دهد از اهمیت ویژه ای برخوردا است. مطابق هدف اصلی این پژوهش، یکی از این عوامل سبک مدیریت و رهبری مدارس است. در اداره ی آموزش و پرورش، نقش مدیران به عنوان رهبران بر جوانب مختلفی از محیط کار تاثیر می گذارد، از جمله رضایت شغلی کارکنان. مدیریتی در این زمینه می تواند به عنوان یک ابزار قدرتمند برای بهبود رضایت شغلی در مدارس عمل کند. رضایت شغلی از ابعاد مهم در ارتقای عملکرد و پایداری سازمان ها، به ویژه در مدارس، است. معلمان و کارکنان مدارس که احساس رضایت شغلی دارند، به طور کلی بهترین خدمات آموزشی را ارائه می دهند و موجب می شوند که ادارات آموزشی به عنوان یک سازمان اثربخش و موفق شناخته شوند. این امر نیازمند نگرشی نوین به نقش مدیریتی مدیران مدارس است، زیرا سبک مدیریتی آن ها می تواند تاثیر عمیقی بر رضایت شغلی کارکنان داشته باشد. نتایج نشان می دهد که سبکهای مدیریت مدیران مدرسه که مبتنی بر تفویض اختیار و مسئولیت به معلمان و مشارکت دادن آنها د گیری های سازمانی منجر به عملکرد بهتر و خشنودی شغلی بالای آنان می شود.

کلیدواژه ها:

خشنودی شغلی ، مدیران ، سبک مدیریت ، مدارس ، معلمان.