کنکاشی دربررسی تعامل معماری و فرهنگ با توجه به رویکردمنطقه گرایی

معماران تعیین کننده سلسله شرایطی اززندگی روزمره مردمان میشوند که با ابعادی گسترده برروحیه حساسیت ها توانایی تحرک اجتماعی و اقتصادی و بالاخره برفرهنگ آنان تاثیر گذار است مردمان که دربهترین شرایط فقط می توانند به نارسایی ها و ناهنجاری های معماری فضای سکونتی اموزشی و فضای کارایی که دراختیار دارند اگاه باشند درهرحال درتعیین شکل کالبدی و کاربردی معماری ناتوان اند ناتوانی مردمان درابراز نظر و تاثیر گذاری برفضای کالبدی شان به معنای قطع رابطه است با گذشته و فرهنگشان عوامل و پدیده های مختلف درشکل دهی فضاهای معماری نقش دارند فرهنگ یکی ازعوامل مهم درچگونگی شکل گیری فضاهای معماری به شمار می اید درمعماری معاصر رویکردهای مختلفی دربرگیرنده چالش رابطه فرهنگ و معماری اند یکی ازمهمترین رویکردها دراین خصوص منطقه گرایی است که درتعامل با فرهنگ و بسترفرهنگی قرار داشته و برلزوم توجه بهویژگیهای فرهنگی جغرافیایی و اقلیمی یک منطقه خاص تاکید دارد این مقاله که به روش تحقیق کیفی تعریفی انجام شده درپی پاسخگویی به این سوال است که چگونه می توان براساس معماری منطقه گرا به تعاملی پایدار میان معماری یک منطقه و بستر فرهنگی آن دست یافت درنتیجه این پژوهش راهکارهایی جهت خلق معماری متناسب با ویژگیهای فرهنگی ارایه گردیده است

کلیدواژه ها:

معماری فرهنگ ، تعامل ، منطقه گرایی ، بسترفرهنگی