مقایسه اضطراب کرونایی معلمان تربیت بدنی و غیر تربیت بدنی شهرستان بجنورد

هدف از پژوهش حاضر مقایسه اضطراب کرونایی معلمان تربیت بدنی و غیر تربیت بدنی شهرستان بجنورد می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه معلمان (آموزگاران و دبیران) شاغل در کلیه مدارس آموزش و پرورش شهرستان بجنورد به تعداد ۱۹۷۰ نفر تشکیل و از این تعداد با توجه به جدول تعیین حجم نمونه مورگان ۳۱۳ نفر از معلمان غیرتربیت بدنی و ۱۴۰ نفر از معلمان تربیت بدنی بعنوان نمونه آماری با نمونهگیری خوشهای تصادفی انتخاب شدند. برای تعیین نرمال بودن دادهها از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف استفاده شد و همچنین پس از تعیین نرمال بودن از آزمون های تی مستقل و آنوای یکطرفه برای مقایسه اضطراب معلمان تربیت بدنی و غیر تربیت بدنی و از آزمون های ضریب همبستگی (ρ) جهت تعیین همبستگی بین متغیرها استفاده شد. ابزار گردآوری شامل پرسشنامهی دو قسمتی شامل پرسشنامهی مشخصات فردی- اجتماعی و پرسشنامه استاندارد اضطراب کرونا بود. یافته ها: بین اضطراب کووید-۱۹ در معلمان تربیت بدنی و غیرتربیت بدنی و بر اساس سنوات خدمت تفاوت معناداری وجود ندارد. بین اضطراب کووید-۱۹ در معلمان زن و مرد و همچنین بین علائم جسمانی اضطراب کووید-۱۹ در معلمان تربیت بدنی و معلمان غیرتربیت بدنی تفاوت معناداری وجود دارد. سطح اضطراب معلمان تربیت بدنی و معلمان غیرتربیت بدنی در زیرگروه علائم روانی عدم اضطراب یا اضطراب خفیف میباشد و کمترین میانگین نمرات اضطراب کرونا مربوط به معلمانی است که با شدت کم ورزش می کردند و بیشترین میانگین نمرات اضطراب کرونا مربوط به معلمانی است که با شدت زیاد ورزش می کردند. نتیجه گیری: مشارکت ورزشکاران درهمراه با مدیریت دستورالعملها و اقدامات پیشگیرانه باشد چون پاسخ استرس انطباقی و پایبندی را بهتر تسهیل میکند. این نتایج اطلاعات مفیدی را برای مدیران سازمان های ورزشی فراهم میکند تا فعالیت های ورزشی ورزشکاران آینده را در شرایط تکامل سریع سازماندهی کنند و برای اختلالات جسمانی و روانی ناشی از اضطراب کووید-۱۹ برای معلمان تربیت بدنی و معلمان غیرتربیت بدنی و دانش آموزان اقداماتی از جمله برگزاری کارگاه های آموزشی کاربردی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

اضطراب ، علائم جسمانی و روانی ، کویید-۱۹.