اثربخشی آموزش مهارت های حرکتی بر کارکردهای اجرایی و توانایی های شناختی سالمندان دارای معلولیت حرکتی

مقدمه: سالمندان معلول حرکتی، مشکلات اساسی در کارکردهای اجرایی و متعاقب آن مشکلات شناختی دارند و به همین علت ناکامی بیشتری را تجربه می­کنند. این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارت­های حرکتی بر کارکردهای اجرایی و توانایی­های شناختی سالمندان دارای معلولیت حرکتی شهر بجنورد انجام شد. روش کار: روش پژوهش از نوع نیمه تجربی و پیش­آزمون، پس­آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه سالمندان شهر بجنورد در سال ۱۴۰۲ بودند که ۳۰ نفر (۱۵ نفر گروه آزمایش و ۱۵ نفر گروه کنترل) به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده­ها پرسشنامه­های کارکردهای اجرایی جیویا پتر و همکاران (۲۰۰۰) و پرسشنامه توانایی­های شناختی نجاتی (۱۳۹۲) بود. مداخله مهارت­های حرکتی در ۱۸ جلسه ۴۵ دقیقه­ای و هفته­ای ۳ بار، بر روی گروه آزمایش انجام شد و گروه کنترل هیچ­گونه مداخله­ای دریافت نکردند. تجزیه و تحلیل داده­ها با آزمون­های توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و تحلیل کوواریانس و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ انجام شد. میزان P کمتر از ۰۵/۰ معنی­داری در نظر گرفته شد. یافته­ ها: در متغیر کارکردهای اجرایی، میانگین و انحراف استاندارد گروه آزمایش در پیش آزمون ۷۴/۹±۵۵/۱۵۸ و در پس آزمون ۲۵/۱۱±۸۲/۱۸۹ و در متغیر توانایی­های شناختی، میانگین و انحراف استاندارد گروه آزمایش در پیش آزمون ۸۲/۵±۸۷/۳۱ و در پس آزمون ۹۳/۶±۱۵/۴۲ به دست آمد. نتایج تحلیل کوواریانس نیز نشان داد که آموزش مهارت­های حرکتی بر کارکردهای اجرایی و توانایی­های شناختی سالمندان دارای معلولیت حرکتی تاثیر داشت (۰۱/۰P <).   نتیجه ­گیری: بر اساس یافته­های پژوهش، از مداخله مهارت­های حرکتی برای بهبود کارکردهای اجرایی و توانایی­های شناختی سالمندان دارای معلولیت حرکتی می­توان استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

cognitive abilities ، elderly ، executive functions ، motor skills. ، کلید واژه­ها: توانایی­های شناختی ، سالمندان ، کارکردهای اجرایی ، مهارت­های حرکتی.