مبانی نظری الگوهای ارزشیابی آموزشی

هدف از مقاله حاضر بررسی مبانی نظری الگوهای ارزشیابی آموزشی می باشد. به هنگام ارزشیابی آموزشی تصمیم های متعددی باید اتخاذ گردد. دانش و معرفت هایی که به ارزشیاب در تصمیم گیری های خود کمک می کنند «مبانی» نامیده می شوند. در این مقاله تلاش می شود تا بر پایه توصیفی از فعالیت های عمده ارزشیابی آموزشی مبانی اصلی آن با عناوین «اخلاقی» «معرفت شناختی» و «سیاسی» معرفی شوند. در بحث از مبانی اخلاقی به مساله «ارزش در فرآیند ارزشیابی» اشاره می شود و از عینی گرایی و ذهنی گرایی اخلاقی سخن به میان می آید و به دو مکتب عمده ذهنی گرایی اخلاقی یعنی سودمندگرایی و شهودگرایی پرداخته می شود. در بحث از مبانی معرفت شناختی انگاره های تجربی گرایی طبیعت گرایی و تعددگرایی معرفی می شوند و با طرح متغیرهای اساسی هر یک از آنها مقایسه ای بین آنها انجام می شود. در بحث از مبانی سیاسی دو جهت گیری اساسی تاکید بر نقش دولت و تاکید بر نقش عامه و بنیادها و پیامدهای هر یک از آنها مورد نظر قرار می گیرد. در توضیح هر یک از مبانی به ذکر جایگاه هر یک از الگوهای ارزشیابی اقدام می شود و در پایان نیز ارتباط الگوهای ارزشیابی با جنبه های مختلف هر یک از مبانی اخلاقی سیاسی و معرفت شناسی نشان داده می شود. روش تحقیق در مقاله مروری حاضر روش توصیفی و کتابخانه ای می باشد که با استفاده از ابزار فیش برداری و مراجعه به پایگاه های علمی و منابع داخلی و خارجی و... اقدام به جمع آوری اطلاعات شده است.

کلیدواژه ها:

ارزشیابی ، مبانی نظری الگوهای ارزشیابی ، ارزشیابی آموزشی.