بررسی میزان اثربخشی طرح توانمندسازی بر کاهش عوامل خطرساز از سوءمصرف مواد در دانش آموزان

هدف این پژوهش بررسی میزان اثربخشی طرح توانمندسازی بر کاهش عوامل خطرساز از سوءمصرف مواد دردانش آموزان بوده است. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل تمام مدارس متوسطه اول و دوم شهر بوشهر بود که به روش در دسترس تعداد ۸۰ نفر انتخاب شدند و در دو گروه ۴۰ نفره (گروه آزمایش و گروه کنترل) تقسیم و آموزش داده شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه عوامل خطرساز مصرف مواد و شناسایی نوجوانان ۱۳-۱۸ ساله در معرض خطر مصرف مواد توسط محمدخانی (۱۳۸۴- ۱۳۹۴) استفاده شد و همچنین از جلسات آموزشی طرح توانمندسازی در ۱۱ جلسه ۹۰ دقیقه ای برگزار شد. یافته ها نشان داد که آموزش طرح توانمندسازی بر بهبود نگرش به مصرف مواد، هیجان خواهی بالا، تکانشگری، حساسیت به اضطراب، تعارضات خانوادگی، بی نظمی اجتماعی، نگرش والدین، فضای روانی اجتماعی مدرسه در گروه آزمایش تاثیر معنی داری داشته است و بر بهبود فرایند نگرش به مصرف مواد، هیجان خواهی بالا، تکانشگری، حساسیت به اضطراب، تعارضات خانوادگی، بی نظمی اجتماعی، نگرش والدین، فضای روانی اجتماعی مدرسه بر دانش آموزان گروه آزمایش در برابر گروه کنترل را باعث شده است. نتیجه گیری کلی پژوهش نشان داد که با تقویت طرح توانمندسازی در بین دانش آموزان می توان به بهبود عوامل خطرساز از سوءمصرف مواد آنان در مدارس کمک فراوانی نمود.

کلیدواژه ها:

طرح توانمندسازی ، عوامل خطرساز ، مواد مخدر.