هنجارشکنی در حجاب؛ تهاجم فرهنگی یا سیاست آندلسی سازی جامعه ایران؟

آشفتگی وضعیت حجاب در جامعه امروز ایران که به صورت پدیده بدحجابی یا «آنومی پوشش» ظهور و بروز دارد با توجه به نقش تاثیرگذار آن در سلامت روانی و امنیت جامعه، از دغدغه های مهم نظام جمهوری اسلامی است. ازاین رو عدم توجه به آن ممکن است صدمات جبران ناپذیری متوجه جامعه اسلامی کند و باعث تکرار تاریخ و زمینه پدید آمدن سیاست اندلسی کردن جامعه ایران شود. بنابراین با توجه به سابقه طولانی حجاب در ایران و آموزه های مذهبی سوال این پژوهش این است که چرا این آنومی در جامعه ایران بروز یافته و چگونه می توان از آن جلوگیری کرد. بر این اساس در این پژوهش، با روش تحلیلی-تبیینی نشان داده شده است که بخش بزرگی از «آنومی پوشش» و گسترش آن در کشور مربوط به پروژه اسلام زدایی دشمن در جامعه است، که بر اساس آن تلاش می شود ولنگاری فرهنگی در جامعه گسترش یابد و از سوی دیگر بخش دیگر مربوط به ضعف حرکت فرهنگی و غفلت از فرهنگ سازی و مراقبت از باورها و ارزش های دینی و همچنین عملکرد برخی از مسئولین در گرایش به اشرافی گری است که نتیجه آن بی اعتمادی عمومی جامعه در مسائلی مثل عدالت اجتماعی شده است که جامعه را به سمت اندلسی شدن سوق می دهد و برای مقابله با آن باید برنامه ای جامع سامان داد.

کلیدواژه ها:

حجاب ، عفاف ، اندلسی سازی ، تهاجم فرهنگی.