نقش سوخت های جایگزین و پیشرفته در آینده موتورهای درونسوز

به زبان ساده، موتورهای درونسوز ماشین هایی هستند که گرمای تولید شده از احتراق را به کار مکانیکی تبدیل کرده و شامل موتورهای اشتعال جرقه ایواشتعال تراکمی می شوند. سوخت این موتورها در بدو پیدایش الکل و روغن گیاهی بوده و با ظهور نفت تا کنون از بنزین و گازوئیل استفاده می نمایند که به موتورهای بنزین سوز و گازوئیل سوز مشهورند. برای بهبود احتراق و کاهش آلایندههای محیط زیست ، سوخت های مختلفی مانند بیوبیواتانول، بیودیزل و گاز طبیعی فشردهیا مایع ، کاندیدای جایگزینی جزئی یا کامل سوخت موتورهای درونسوز مورد استفاده در بخش حمل و نقل هستند. گرچه استفاده از سوخت های جایگزین تا حدودی توانسته است به بهبود احتراق و کاهش خروجی های اگزوز کمک کند، لیکن تا رسیدن به شرایط مطلوب فاصله زیادی وجود دارد که سوخت های پیشرفته به همین منظور از دل پژوهش های پژوهشگران مربوطه بیرون آمدهاند. سوخت های پیشرفته در سطح جهان شامل گازوئیل کم سولفور، تبدیل ذغال سنگ ، گاز و زیست سوخت به مایع ، بیوگاز، فیشر تروپش ، گازوئیل تجدیدپذیر هیدروژنه شده و پی - سریز است . سوخت های پیشرفته ابداعی دانشگاه تربیت مدرس شامل دیسترول، دیزول، دی- سریز، جی - سریز و بیو- نانو می باشند. در مقاله حاضر به سوخت های جایگزین و پیشرفته در سطح ایران و جهان پرداخته شده است . پژوهش های انجام شده بر روی سوخت های پیشرفته ابداعی در دانشگاه تربیت مدرس حاکی از کاهش چشمگیر آلایندههای اگزوز موتورهای درونسوز بوده و آینده تجاریسازی و کاربرد آنها را در سطح ایرانوجهان نوید می دهد. با توجه به محدودیت حجم مقاله ، فقط به برخی از نتایج پژوهش های انجام شده پیرامون گازهای آلاینده خروجی اگزوز مانند دیزول و دی- سریز به صورت گذرا اشاره شده است .

کلیدواژه ها:

موتورهای درونسوز ، سوخت های جایگزین ، سوخت های پیشرفته ، سوخت های زیستی ، گازهای خروجی موتورهای درونسوز.