بررسی مصالح پایدار با رویکرد اقتصادی

با توجه به رشد ساخت و ساز در صنعت ساختمان، محدودیت منابع تجدیدناپذیر، وضعیت اقتصادی نامعلوم پیش روی دنیا و مسائل اجتماعی گسترده ای که این صنعت را درگیر خود کرده، به نظر می رسد جهت تامین مصالح ساخت، چاره ای جز استفاده از مصالح ساختمانی پایدار وجود ندارد. از طرفی با اهمیت یافتن نقش اقتصاد در تمام زمینه ها از جمله معماری، توجه به این موضوع نیز از اهم مسائل به شمار می آید. لذا،دراین پژوهش با بررسی تعدادی از تحقیقاتی که تاکنون درمورد مصالح ساختمانی پایدار صورت پذیرفته و با استفاده از مطالعات و اسناد کتابخانه ای و رویکرد توصیفی، به بررسی و ارزیابی جایگاه معماری پایدار در ساختمان سازی و اقتصاد کشور می پردازیم و بر این اساس هدف تحقیق پیش رو، بررسی تاثیر معماری و استفاده از مصالح پایدار بر اقتصاد بنا استنتایج حاصل از تحقیق نشان می دهند که استفاده از مصالح پایداری همچون؛ بتن سبز، بتن خود ترمیم کننده، بامبو، پلاستیک های بازیافتی و ... در بنا، عموما به واسطه عواملی همچون قیمت مناسب تر، کاهش هزینه دستمزد کارگر، کاهش ضایعات و پرتی مصالح، کاهش استفاده از ملات ساختمانی، کاهش هزینه های تعمیر و نگهداری، کاهش وزن سازه، کاهش اتلاف انرژی، افزایش طول عمر و دوام بیشتر و .... به همراه کاهش استفاده بی رویه از آن ها با استفاده از الگوهای معماری پایدار، در کاهش مصرف انرژی تاثیر بسزایی داشته و لذا باعث صرفه جویی اقتصادی در پروژه می گردند.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، مصالح پایدار ، اقتصاد درمعماری