تاثیرحلال های عصاره گیری به توانایی ضدمیکروبی کلرلاولگاریس

شیوع روزافزون مقاومت آنتی بیوتیکی در حال حاضر یک تهدید جدی برای سلامت عمومی است . توسعه نامزدهای درمانی جدید برای مهار عفونت های مقاوم به دارو اکنون یکی از چالش های اصلی دانشمندان است کلرولا ولگاریس یک داروی سنتی با خواص ضد باکتریایی ، ضد قارچی و ضد سرطانی تایید شده است . فعالیت ضد باکتریایی C. vulgaris با مخلوطی از اسیدهای چرب ۱۸C به نام کلرلین مرتبط است . از این رو، شناسایی یک روش استخراج استاندارد می تواند برای تولید حداکثر عصاره ضد میکروبی حائز اهمیت باشد. این مطالعه با هدف توسعه یک روش استاندارد برای به دست آوردن استخراج ضد میکروبی بهینه است .در این مطالعه از سه روش استخراج شامل جوشاندن، کلروفرم، متانول-کلروفرم و متانول-کلروفرم- استون برای استخراج کاندیدا ولگاریس استفاده شد. توانایی ضد میکروبی عصاره ها با حداقل غلظت مهاری (MIC) در برابر چندین سویه باکتری مورد ارزیابی قرار گرفت . توانایی هر عصاره برای تشکیل بیوفیلم نیز انجام شد.بر اساس نتایج تست MIC، عصاره گیری با روش جوشاندن، اثر ضد میکروبی بر روی سویه های استاندارد نداشت ، در حالی که روش متانول بیشترین اثر را بر P. aeruginosaو S. aureus و روش متانول-کلروفرم بهترین اثر را بر P. aeruginosa نشان داد. بر اساس آزمایش تشکیل بیوفیلم ، کلروفرم- متانول و کلروفرم- متانول- استون از تشکیل بیوفیلم جلوگیری کردند.بر اساس یافته های حاضر، متانول بهترین روش برای به دست آوردن عصاره کلرولا ولگاریس با بالاترین اثر ضد میکروبی است . این نتایج ضرورت مطالعه گسترده در مورد خواص ضد میکروبی کلرولا ولگاریس را برجسته می کند.

کلیدواژه ها:

کلرولا ولگاریس ، بیوفیلم ، همولیز