ارزیابی تاثیرتغییرکاربری اراضی بر میزان سیلخیزی حوزههای شهری (مطالعه موردی: رودخانه فرحزاد تهران)

یکی از مهمترین چالشهای اساسی در ارتباط با بهم خوردن بیلان آبی در یک حوزه آبخیز، دخالت انسان در طبیعت به ویژه تغییرکاربری اراضی با هدف توسعه شهری و مناطق مسکونی است . هدف از این تحقیق تعیین میزان تغییر کاربری اراضی و تاثیر این تغییرات بر میزان افزایش پهنه های سیلابی در مناطق پایین دست حوزه آبخیز فرحزاد می باشد. در این تحقییق با کمک عکسهای هوایی و تصاویر ماهواره ای، تغییرات کاربری اراضی این حوزه آبخیز در دهه ۵۰ و دهه ۹۰ استخراج و سپس با کمک مدل های هیدرولیکی ((HEC-RAS و سیستم اطلاعات جغرافیایی ((GIS نسبت به شبیه سازی سیلاب در رودخانه فرحزاد اقدام و تغییرات پهنه های سیلابی در این رودخانه در این سالها تعیین شد. نتایج بدست آمده نشان می دهد که سطح اراضی مرتعی ، جنگل و کوهستانی از ۳۹/۲۳ به ۵/۱۶ کیلومترمربع کاهش یافته و در مقابل سطح مناطق مسکونی ، راهها و فضای سبز شهری از ۱/۱ به ۷ کیلومترمربع افزایش یافته است . همچنین سطح پهنه های سیلابی در دهه ۹۰ نسبت به دهه ۵۰ برای دوره بازگشت های ۲، ۵، ۱۰، ۲۵، ۵۰ و ۱۰۰ساله به ترتیب ۳۴، ۳۲، ۳۰، ۲۹، ۳۱ و ۳۲درصد افزایش یافته است .

کلیدواژه ها:

تغییرکاربری اراضی ، پهنه سیلابی ، مدل هیدرولیکی ، حوزه های شهری