واکاوی شاخص های معماری و کالبد شهری در دوره صفویه

صفویان دودمانی ایرانی و شیعه بودند که در سال های ۸۸۰ تا ۱۱۰۱ هجری خورشیدیحدودا به مدت ۲۲۱ سال بر ایران فرمانروایی کردند. بنیانگذار سلسله پادشاهی صفوی، شاه اسماعیل اول بود که در سال۸۸۰ خورشیدی در تبریز تاجگذاری کرد و آخرین پادشاه صفوی، شاه سلطان حسین است که در سال ۱۱۰۱ خورشیدی از افغانها شکست خورد و حکومت سلسله صفویان تمام شد. در این پژوهش سبک معماری و نوع کالبد شهر در دوره صفوی از سوالات اصلی و هدف کلی شناخت کالبد شهر و تاثیر معماری اسلامی این دوره بر بناهای با شکوه آن می باشد. روش پژوهش توصیفی - تحلیلی بوده و گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و اسنادی انجام شده و از کتب موجود و مقاله ها نیز استفاده شده است . در پایان با واکاوی شاخص های معماری و کالبدی شهر در دوران صفوی می توان چنین بیان کرد که این دوره از لحاظ وسعت و کارآیی ، بسیار متنوع است و در تمامی ابعاد حیات فرهنگی ، اجتماعی و اقتصادی مردم حضوری زنده و پویا دارد. باشکوه ترین مساجد، عظیم ترین میدانها، زیبا ترین پلها و خیابان ها، بزرگترین بازارها، مدرسه ها، کاروانسراهای بین راهی در این عصر ساخته شد و همه در نوع خود در اوج کمال هنر، استحکام و کارآیی باشکوه و زیبا و کامل ساخته شده است . لذا میتوان گفت عصر صفویان دوران شکوفایی و تحول هنر معماری اسلامی ایران می باشد.

کلیدواژه ها:

کالبد شهر ، دوره صفویه ، اصفهان ، ایران