مکانیابی نیروگاه تجدیدپذیر زیست توده در شمال غربی ایران

امروزه انرژی به دلیل مصرف بی رویه سوخت های فسیلی و کاهش منابع تجدیدپذیر و زیست توده از اهمیت بالایی برخوردار است . از طرفی احداث نیروگاه تجدیدپذیر و مکان یابی مناسب جهت احداث آن یکی از چالش های موجود است . در همین راستا در این پژوهش انتخاب مکان بهینه برای احداث نیروگاه زیست توده به منظور تولید انرژی الکتریکی در سه استان اردبیل ، آذربایجان غربی و آذربایجان شرقی با روش تصمیم گیری چند معیاره تاپسیس و با توجه به شاخص های فاصله تا جاده، شیب ، رطوبت نسبی ، میزان تولید زباله ، فاصله تا مرکز شهر و...پرداخته شده است . همچنین مکان احداث نیروگاه یکی از مهمترین موضوعات در احداث نیروگاههای زیست توده می باشد. در این پژوهش برای تعیین وزن نسبی شاخص ها از روش شنون آنتروپی استفاده می شود. نتایج نشان داد که بیشترین وزن شاخص در میان شاخص ها مربوط به جمعیت با وزن ۲۲۱/۰ بیشترین وزن و پراکندگی را در میان دیگر شاخص ها دارد. در میان گزینه ها شهر تبریز در استان آذربایجان شرقی با امتیاز ۷۲۱۲/۰ بیشترین امتیاز را دریافت کرده و پس از آن شهرهای شهرهای ارومیه ، بوکان و خوی بهترین مکان برای احداث نیروگاه زیست توده هستند.

کلیدواژه ها:

انرژی ، منابع تجدیدپذیر ، روشهای تصمیم گیری ، انرژی الکتریکی ، زیست توده ، ماتریس تصمیم گیری.