مطالعه تطبیقی علم بوقوع نتیجه با رویکرد ماده ۱۴۴ قانون مجازات اسلامی در حقوق کیفری ایران و نظام حقوقی کامن لا

رویکرد جدیدی که قانونگذار ایران در قانون مجازات ا سلامی م صوب ۱۳۹۲ بعنوان علم بوقوع نتیجه در ماده صد و چهل و چهار مورد قاعده گذاری قرارداده امری که بیش از این سابقه تقنینی در حقوق کیفری ایران نداشت و در فقه امامیه آنهم بصورت محدود آورده شده اما علم بوقوع نتیجه در نظام حقوقی کامن لا بویژه حقوق انگلستان دارای سابقه طولانی و گسترده با لحاظ نمودن معیار و ضوابط خاصی همراه می باشد ولی در حقوق ایران احراز اینکه شخص چه موقع علم به نتیجه ای که در اثر رفتارش محقق گردیده مسئول شناخته شود دشوار بوده و با ابهاماتی بدلیل عدم تعیین ملاک روبرو می باشد و در صورت قرار دادن معیار می توان به آن اتکا نمود.

کلیدواژه ها:

علم به نتیجه ، کامن لا ، حقوق کیفری ایران