پیش بینی افسردگی بر اساس طرحواره های ناسازگار اولیه و تمایز یافتگی خود با نقش واسطه ای بهزیستی معنوی در دانشجویان

هدف از پژوهش حاضر، پیش بینی افسردگی بر اساس طرحواره های ناسازگار اولیه و تمایز یافتگی خود با نقش واسطه ای بهزیستی معنوی در دانشجویان بود. طرح پژوهش از نوع توصیفی - همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانشجویان درحال تحصیل دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج در سال ۱۴۰۱ و حجم نمونه آماری شامل تعداد ۲۵۰ نفر از دانشجویان دختر و پسر مجرد و متاهل در حال تحصیل در مقاطع مختلف اعم از کاردانی ،کارشناسی ، کارشناسی ارشد بود که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای به دست آمد. به منظور برآورد حجم نمونه در مطالعات همبستگی ، از فرمول پلنت ( تاباکینگ و فیدل ،۲۰۰۷) استفاده شد و تعداد نمونه بر طبق فرمول ۲۲۶ به دست آمد که با توجه به احتمال ریزش پرسشنامه ها، تعداد کل ان ۲۵۰ نفر در نظر گرفته شد.ابزار جمع آوری اطلاعات در این پژوهش شامل چهار پرسش نامه شامل : پرسشنامه ۲۱ سوالی افسردگی بک (۱۹۹۶) ، پرسشنامه ی ۹۰ سوالی طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ (۱۹۹۰) ، پرسشنامه ی ۴۶ سوالی تمایز یافتگی اسکورون و فریلندر (۱۹۹۸) وپرسشنامه ۲۰ سوالی بهزیستی معنوی الیسون و پالوتزین (۱۹۸۲) بود. فرضیات تحقیق با استفاده از آزمون های آماری همبستگی پیرسون و روش مدلسازی معادلات ساختاری مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که مدل تجربی داده ها یا مدل مفهومی دارای برازش خوبی است . براساس یافته ها، بهزیستی معنوی اثر طرحواره های ناسازگار اولیه بر افسردگی را به صورت مثبت و اثر تمایز یافتگی خود بر افسردگی را به صورت منفی و معنادار میانجیگری می کند.

کلیدواژه ها:

افسردگی ، طرحواره های ناسازگار اولیه ، تمایز یافتگی خود ، بهزیستی معنوی