جنایات خطای محض در حالت خواب و بیهوشی در قانون مجازات اسلامی و فقه

هدف پژوهش حاضر جنایات خطای محض در حالت خواب و بیهوشی در قانون مجازات اسلامی و فقه می باشد که روش پژوهش حاضر توصیفی - تحلیلی می باشد. مبنای رفع مسئولیت کیفری از خفته طبق مادهی ۳۲۳ قانون مجازات اسلامی ، فقدان علم و اراده و عدم عمد و تقصیر در وی است که در وقوع اعمال مثبت نظیر غلتیدن و خوابگردی و یا ترک فعل میتواند وجود داشته باشد و استدلال برخی مبنی بر اینکه در خوابگردی فردتا حدی ملتفت رفتار خود میباشد. با توجه به بررسی مغز و وضعیت ذهنی خوابگردها از دیدگاه علم روانشناسی خواب در نگارش حاضر صحیح نمی باشد و خوابگرد ها نیز مانند خفته ها فاقد علم و اراده در رفتار ارتکابی هستند، که اگر در وقوع چنین جرمی اقرار ننماید طبق مادهی ۲۲۵ قانون مجازات اسلامی و ۲۹۳ لایحه جدید دیه برعهده عاقله قرار گیرد البته زمانی که مجنی علیه در وقوع مرگ برای خویش تقصیر داشته و یا قوه ی قهریه در وقوع حادثه داشته باشد به دلیل عدم انتساب نتیجه به خفته عاقله نیز مسئولیت نخواهد داشت