بیمه قابلیت اطمینان ( خاموشی ) در سیستم توزیع برق

روش های سنتی تنظیم شبکه های توزیع برق از ضعف های متعددی در ایجاد انگیزه، تخصیص ریسک، در نظر گرفتن ترجیحات مصـرف کننده و ارزش قا بلیت اطمینان مشترکین برخوردارند . تنظیم براساس نرخ بازده (ROR) و عملکرد PBR ( انگیزه ای برای افزایـش کـارآیی هزیـنه و کیـفیت به وجـود نمی آورنـد . این ساختارهای تنظیمی همچنین ریسک خاموشی را تقریباً به طور کامل به مشتریان منتقل می کنند و از این که ترجیـحات مشتـری را در کیـفیت قابلیـت اطمـینان / خدمات مد نظر قرار دهند نـاتواننـد . به اضـافه این که، سرمایه گذاری ها در قابلیت اطمینان سیستم به طور روشن ارزیابی نمی شوند . در این مقاله تلاش می شود تا بیمه مربوط به قابلیت اطمینان، به عنوان یک راه حل امکان پذیر پیشنهاد شود . بیمه قابلیت اطمینان از نظر اقتصادی انگیزه های سرمایه گذاری کارآ را فراهم می آورد و ریسک قابلیت اطمینان مشتریان را کاهش می دهد . مشترکین سیگنال های اقتصادی را به شرکت های توزیع برای کیفیت مورد نظر خود از خدمات را از طریق قراردادهای بیمه عرضه می دارند . ارزش قابلیت اطمینان برای مشترکین از این طریق شفاف شده و به شرکت های توزیع اجازه می دهد تا تصمیمات کارآیی را در سرمایه گذاری اتخاذ نمایند . بیمه همچنین ریسک خاموشی را به شرکت توزیع ( که مسئولیت کنترل شبکه را به عهده دارد ) به جای مشترکین ( که هیچ کنترلی بر شبکه توزیع ندارند ) تخصیص می دهد . بیمه قابلیت اطمینان به طور مؤثری خدمات توزیع و قابلیت اطمینان را تفکیک کرده و مشتریان را قادر می سازد تا قابلیت اطمینان متمایزی را با توجه به ارزشی که آنها برای این خدمات قائلند دریافت دارند . در این مقاله پتانسیل بیمه قابلیت اط مینان برای بهبود کارآیی و تخصیص ریسک در مقایسه با ساختارهای تنظیمی مرسوم نیز تشریح می شود .

کلیدواژه ها:

انتخاب مشتری ، شبکه های توزیع ، بیمه ، تنظیم شرکت عمومی ، قابلیت اطمینان ، مدیریت ریسک