مدل سازی برآورد میزان رسوب معلق رودخانه با استفاده از رگرسیون بردار پشتیبان و روش گروهی کنترل داده ها

به سبب اهمیت فراوان انتقال رسوب در استفاده بهینه از منابع آبی دستیابی به روشی با دقت مناسب برای تخمین میزان بار رسوبی معلق رودخانه ها بسیار ضروری است. هدف از این پژوهش ارزیابی و مقایسه دو روش مدل های ماشین بردار پشتیبان (SVM) و روش گروهی کنترل داده ها (GMDH) در برآورد بار رسوب معلق ایستگاه پل دوآب رودخانه قره چای استان مرکزی و مقایسه با نتایج منحنی سنجه می باشد. برای این کار از داده های روزانه پارامترهای دبی، رسوب، دما و بارندگی ایستگاه پل دوآب شازند استفاده شد. برای این کار ۱۳ سناریو و ترکیب مختلف از پارامترها تعریف شد. نتایج مدل سازی با (SVM) نشان داد که سناریوی شماره۶ که شامل دبی در زمان فعلی و دبی و رسوب با یک گام تاخیر زمانی با بیشترین ضریب تعیین R۲ با مقدار۹۸/۰ و کمترین ریشه میانگین مربعات خطا RMSE برابر ۱۸۵ کیلوگرم در روز نسبت به سناریوهای دیگر عملکرد بهتری دارد. در مرحله بعد از بهترین الگوی انتخابی مدل (SVM) به عنوان ورودی مدل GMDH استفاده شد. نتایج با مدل (SVM) و منحنی سنجه رسوب مقایسه شد. نتایج بیانگر عملکرد قابل قبول مدل GMDH با بیشترین ضریب تعیین R۲ برابر ۹۹/۰ و کمترین ریشه میانگین مربعات خطا برابر ۸۳ کیلوگرم در روز شد نسبت به دو روش دیگر است. نتایج به دست آمده نشان داد هر دو روش داده کاوی بررسی شده به مراتب نتایج بهتری نسبت به منحنی سنجه رسوب ارائه می کننند. ضرایب به کار رفته برای واسنجی مدل های هوشمند مورد استفاده در این پژوهش می تواند برای تخمین رسوبات معلق ایستگاه های مجاور بسیار مفید واقع شود.

کلیدواژه ها:

رسوب معلق ، مدل سازی ، پل دوآب ، GMDH ، SVM