بررسی تاثیر کمپوست های مختلف بر برخی ویژگی های کمی و کیفی گشنیز

استفاده از کودهای سازگار با طبیعت و مناسب برای رشد بهینه گیاه می تواند اثرات مطلوبی بر شاخص های کمی و کیفی گیاه داشته باشد. در مطالعه حاضر، تاثیر کمپوست های مختلف بر برخی صفات رویشی، بیوشیمیایی و اسانس گیاه گشنیز در قالب طرح بلوک کاملا تصادفی با سه تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان) واقع در روستای خاتونآباد در سال ۱۴۰۰ اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل ۱۶ تیمار (شاهد، کمپوست ترکیبی از گیاهان دارویی (۵، ۱۰ و ۱۵ کیلوگرم در مترمربع)، کمپوست نیشکر (۲، ۴ و ۶ کیلوگرم در مترمربع)، کمپوست شیرین بیان (۱، ۲ و ۳ کیلوگرم در مترمربع)، کمپوست نخیلات (۲، ۴ و ۶ کیلوگرم در مترمربع) و کمپوست ضایعات گل محمدی (۴، ۵ و ۶ کیلوگرم در مترمربع) بودند. نتایج نشان داد سطح ۶ کیلوگرم در مترمربع کمپوست نیشکر بهترین نتیجه را در بین سایر تیمارهای کودی در بیشتر صفات نشان داد. ارتفاع بوته (۵۲/۹۵ سانتیمتر) و سطح برگ (۰/۵۳۱ میلی متر مربع) با کاربرد کمپوست شیرینبیان ۳ کیلوگرم در مترمربع بیش از سایر تیمارها بود. بیشترین میزان اسانس (۲۹ درصد)، محتوای کلروفیل کل (۴۶/۱ میلی گرم بر گرم وزن تر برگ) و ترکیبات فنلی (۳۴۸ میلیگرم در گرم) با کاربرد ۶ کیلوگرم در متر مربع کمپوست نیشکر به دست آمد. لینالول مهم ترین ترکیب موجود در اسانس گشنیز در همه تیمارهای مورد استفاده بود. می توان نتیجه گرفت کاربرد کمپوست نیشکر و شیرینبیان با بهبود خواص فیزیکی و شیمیایی خاک منجر به بهبود رشدی و صفات کیفی گشنیز شده اند.

کلیدواژه ها:

Phenolic compounds ، Percentage of essential oil ، Licorice ، Sugarcane compost ، Medicinal plants ، ترکیبات فنلی ، درصد اسانس ، شیرین بیان ، کمپوست نیشکر ، گیاهان دارویی