اثربخشی آموزش راهبرد های شناختی تنظیم هیجان بر اضطراب کودکان دارای اختلال یادگیری

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش راهبردهای شناختی تنظیم هیجان بر اضطراب کودکان دارای اختلال یادگیری صورت گرفت. این پژوهش با روش نیمه‎آزمایشی و طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه پژوهش حاضر را کلیه کودکان با اختلال یادگیری ویژه شهر تهران در سال ۱۴۰۱ تشکیل می دهد که از بین جامعه هدف تعداد ۳۰ دانش آموز با اختلال یادگیری ویژه (بر اساس پرونده روان پزشکی مرکز تلاش ) به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند و در گروه آزمایش (۱۵ نفر ) و گروه کنترل (۱۵ نفر ) به شیوه تصادفی گمارش شدند. گروه آزمایش در معرض آموزش راهبردهای شناختی تنظیم هیجان قرار گرفتند. به منظور ارزیابی اضطراب از پرسشنامه اضطراب اسپنس (نسخه والد ) استفاده شد. تحلیل داده های به دست آمده با استفاده از روش تحلیل واریانس چندمتغیره نشان داد که مولفه های اضطراب جدایی، هراس اجتماعی، وسواس فکری-عملی و هراس جراحت بدنی و اضطراب فراگیر با سطح معنا داری بزرگ تر از ۰۵/۰ تایید شد (p>۰. ۰۵ ) ولی برای مولفه هراس فضای باز با سطح معنا داری کوچک‎تر از ۰۵/۰ رد شد (p<۰. ۰۵ ). نتایج نشان داد که آموزش راهبردهای شناختی تنظیم هیجان به عنوان ابزاری مداخله ای در کاهش اضطراب کودکان دارای اختلال یادگیری موثر بوده است. در پایان آموزش راهبردهای شناختی تنظیم هیجان به منظور ارتقا تشخیص و بهبود اضطراب مورد بررسی قرار گرفت و محدودیت ها و پیشنهادها ارائه گردید.

کلیدواژه ها:

راهبردهای شناختی تنظیم هیجان ، اضطراب کودکان ، اختلال یادگیری.