اثر کودهای زیستی بر رشد و عملکرد سه رقم جو دیم (Hordeum vulgare L.)

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 91

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_EJSMS-14-1_007

تاریخ نمایه سازی: 12 تیر 1403

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: جو (Hordeum vulgare L.) یکی از گیاهان زراعی است که ارزش تغذیه ای بالایی دارد و می تواند به عنوان خوراک دام وگیاه پوششی برای افزایش حاصلخیزی خاک به کار رود و در صنایع غذایی کاربرد وسیعی دارد. یکی از روش های ارزان و قابل دسترس یرای کشاورزان به منظور افزایش کارایی عناصر غذایی استفاده از ارقام زراعی کارآمد است. بر مبنای اصول کشاورزی پایدار یکی از روش های بهبود تغذیه گیاهان زراعی استفاده از کودهای زیستی است. با توجه به اهمیت کشت جو در استان لرستان، این مطالعه به منظور بررسی اثر کود زیستی و مقایسه ارقام رایج در این منطقه انجام شد. مواد و روش: به منظور بررسی واکنش رشد برخی ارقام جو به کود زیستی، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال ۱۳۹۹-۱۴۰۰ انجام شد. کرت اصلی شامل سه رقم جو شامل ماهور (M)، ایذه (I) و خرم (K). کرت فرعی چهار نوع تیمار کود زیستی شامل شاهد (بدون کود زیستی)، ازتوباکتر (A)، میکوریزی (M) و ازتوباکتر + مایکوریزی (AM) بود. بذر جو قبل از کاشت با کودهای زیستی طبق دستور آنها تلقیح شدند. بذرها در سایه بر روی نایلون ریخته شد و به ازای هر هکتار یک بسته از کود زیستی در حجم مناسبی از آب فاقد کلر حل شد و پس از صاف کردن محلول کودی توسط پارچه ای نازک آن را به وسیله سمپاش بر روی بذرها پاشیده شد و به خوبی مخلوط گردید تا تمامی آن ها به طور یکنواخت به کود آغشته شود. در زمان برداشت گیاه، برخی از خصوصیات رشد شامل عملکرد دانه ، عملکرد کاه ، تعداد دانه در سنبله، تعداد سنبله در متر مربع و وزن ۱۰۰۰ دانه در هر کرت اندازه گیری شد.یافته ها: نتیجه تجزیه واریانس نشان داد رقم اثر معنی داری بر عملکرد دانه، عملکرد کاه، تعداد دانه در سنبله، تعداد سنبله در متر مربع و وزن هزاردانه دارد. نتیجه مقایسه میانگین نشان داد بیشترین عملکرددانه، عملکرد کاه، تعداد دانه در خوشه، تعداد خوشه در متر مربع و وزن هزار دانه مربوط به تیمار M-AM است. در نتیجه رقم ماهور بالاترین عملکرد دانه را نسبت به دو رقم دیگر داشت. در بین کودهای مورد استفاده، ازتوباکتر + مایکوریزا موثرترین بود. بنابراین اثر متقابل این دو تیمار نیز بیشترین تاثیر را بر عملکرد دانه (۴۹۳۱ کیلوگرم در هکتار)، عملکرد کاه (۸۷۹۷ کیلوگرم در هکتار)، تعداد دانه در سنبله (۱۶)، تعداد سنبله در متر مربع (۵۴۶) و وزن ۱۰۰۰ دانه (۱۷.۸ گرم) داشت.نتیجه گیری: نتایج نشان داد به منظور دستیابی به بیشترین عملکرد دانه کشت رقم ماهور به همراه تیمار ازتوباکتر و مایکوریزا در منطقه پیشنهاد می گردد. لازم است سایر ارقام و سایر کودهای زیستی در منطقه مورد ارزیابی قرار گیرد.

نویسندگان

صمد عبدی

استادیار بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات، آموزش کشاورزی و منابع طبیعی لرستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، خرم آباد،

شهرام امیدواری

استادیار پژوهش بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات، آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی،

محسن احمدی

محقق آبیاری و زهکشی بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات، آموزش کشاورزی و منابع طبیعی لرستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی،

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Glick, B. R. (۲۰۱۲). Plant growth promoting bacteria: Mechanisms and ...
  • Xu, Z. Z., Yu, Z. W., & Wang, D. (۲۰۰۶). ...
  • Marschner, P. (۲۰۱۱). Mineral Nutrition of Higher Plants, ۳rd Edition. ...
  • Ghalavand, R., Hamidi, A., DehghanShoar, A., Malakooti, M., Asgharzadeh, M. ...
  • Cohen, A. T., Mariela, P., Ruben, B., & Patricia, P. ...
  • pp. ۲۱-۲۵ ...
  • Sinha, R. K., Valani, D., Chauhan, K., & Agarwal, S. ...
  • Youssef, M. M. A., & Eissa, M. F. M. (۲۰۱۴). ...
  • Farhan, M. J., Khalefah, K. M., Hammadi Mahdi, S., & ...
  • Aasfar, A., Bargaz, A., Yaakoubi, K., Hilali, A., Bennis, I., ...
  • Arzanesh, M. H., Alikhani, H., Khavazi, K., Rahimian, H., & ...
  • Mustafa, Y., Canbolat, K. B., Ramazan, Ç., & Fikrettin, S. ...
  • Odgerel, B., & Tserendulam, D. (۲۰۱۶). Effect of chlorella as ...
  • Khalvati, M. A., Hu, Y., Mozafar, A., & Schmidhalter, U. ...
  • Normohamadi, GH., Siadat, A. S., & Kashani, A. (۲۰۱۰). Crop ...
  • Naseri, R., Mirzaei, A., & Abbasi, A. (۲۰۲۲). The combined ...
  • Sepahvand, H., & Forghani, A. (۲۰۱۱). Evaluation the Distribution of ...
  • Hajipoor, M., Rahemi Karizaki, A., Sabouri, H., & Fllahi, H. ...
  • Farid, A. F., Noori, M. S., & Farkhari, Z. (۲۰۲۲). ...
  • Mohammadi, M., Roostaei, M., Nourinia, A., & Hosseinpour, T. (۲۰۰۹). ...
  • Marschner, H., & Dell, B. (۱۹۹۴). Nutrient uptake in mycorrhizal ...
  • Djebali, N., Turki, S., Zid, M., & Hajlaoui. M. R. ...
  • Joseph, B., Patra, R. R., & Lawrence, R. (۲۰۰۷). Characterization ...
  • with chickpea (Cicer arietinum L.). International Journal of Plant Production. ...
  • Arough, Y. K., Sharifi, R. S., Sedghi, M., & Barmaki, ...
  • Aasfar, A., Bargaz, A., Yaakoubi, K., Hilali, A., Bennis, I., ...
  • Gurav, R. G., & Jadhav, J. P. (۲۰۱۳). A novel ...
  • Abdou, E. S. M., Ghanem, S., Zeiton, O., & Omar, ...
  • El-Sorady, G. A., El-Banna, A. A. A., Abdelghany, A. M., ...
  • نمایش کامل مراجع