بررسی تاثیر بازی درمانی بر بهبود عملکرد کودکان با اختلال یادگیری ویژه

دانش آموزان دارای اختلال یادگیری ویژه باوجود سن کافی ، امکانات و آموزش مناسب ، عدم وجود مشکلات حسی ، نبود آسیب های جدی ،مغزی هوشی و هیجانی در یادگیری مهارت های تحصیلی پایه نظیر خواندن، نوشتن و ریاضیات دچار مشکلات اساسی هستند و عملکرد این افراد به طور چشمگیری پایین تر از حد متوسط مورد انتظار برای سن آنان است . در این اختلال، یک یا چند فرایند روانشناختی پایه موجب این نارسایی در یادگیری تحصیلی می شود. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر بازی درمانی بر بهبود عملکرد کودکان با اختلال یادگیری ویژه، با روش مروری - کتابخانه ای انجام گرفته است که با توجه به نظرات اساتید این عرصه نگارش شده است . محتوای لازم برای نگارش این مقاله ازطریق جست و جو در پایگاههای اطلاعاتی و موتور جست وجوی گوگل به دست آمده است که نتایج به دست آمده نشان دادهاند: در میان انواع روش های درمانی و آموزشی با هدف آموزش و یادگیری برای دانش آموزان با اختلال یادگیری ویژه، روش بازی درمانی به لحاظ برخورداری از برخی ویژگی هایی نظیر جنبه های جذاب و آموزشی بازی درمانی ، قابلیت اجرای آسان، لذت بخش بودن بازی و ایجاد جذابیت برای کودکان و ترغیب آنها به بازی و غلبه بر تاثیرات شکست های گذشته ی آنان موجب اثر بخش شدن یادگیری می شود. کودکان با این اختلال معمولا در بیان شفاهی مشکلات خود، با دشواری روبه رو هستند؛ اما با کمک بازی که کلید و راه مخفی ورود به دنیای کودکان است ؛ می توان بخش های درونی آنها را شناخت . بازی درمانی شناختی - رفتاری شامل مداخله های مبتنی بر اساس رویکرد شناختی رفتاری در قالب بازی است . درمان شناختی رفتاری از طریق بازی درمانی به دنبال شناسایی افکار ناسازگارانه ، درک مفروضه های فکری و یادگیری به منظور اصلاح باورهای غیر منطقی است . ارزیابی عمل گرایانه در این روش بدست آوردن نتایج درمان را میسر میسازد و به لحاظ ساختار به درمانگران در مفهوم سازی مشکلات کودکان و نوجوان کمک میکند. در این مقاله همچنین راهبردها و بازی هایی برای معلمان و والدین در جهت تحریک سلول های عصبی و تنفسی، تقویت حافظه شنیداری، تقویت حافظه دیداری، تقویت هماهنگیدیداری-حرکتی و تقویت حافظه توالی در کودکان با اختلال یادگیری معرفی شده است.

کلیدواژه ها:

اختلال یادگیری ویژه ، بازی درمانی شناختی ، مشکلات یادگیری ، اختلال یادگیری.