رابطه طرحواره های ناسازگار اولیه و نگرش به خیانت

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه طرحواره های ناسازگار اولیه و نگرش به خیانت انجام شد. این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ گردآوری داده ها، توصیفی از نوع همبستگی بود. نمونه های این پژوهش ۲۶۹ نفر زن و مرد متاهل بودند که به صورت در دسترس در این مطالعه شرکت کردند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه طرحواره های ناسازگاراولیه یانگ (۱۹۸۸)، پرسشنامه نگرش به خیانت واتلی (۲۰۰۶)، و پرسشنامه رفتارهای کنترل گرایانه زن و شوهر فیشر، گراهام، کوآن و آرچر (۲۰۰۵) استفاده شد. روایی و پایایی ابزار مورد تایید قرار گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از دو بخش آمار توصیفی (درصد فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (مدل سازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار لیزرل ورژن ۸.۸) استفاده شد. نتایج تحقیقات حاکی از آن است که بین طرحواره های ناسازگار اولیه با نگرش به خیانت رابطه معناداری مشاهده شد به طوری که بین حوزه های طرد و بریدگی و محدودیت های مختل و دیگر جهت مندی رابطه مستقیم و بین حوزه های عملکرد مختل و گوش به زنگی بیش ازحد رابطه معکوس بود (۵/۰p<).

کلیدواژه ها:

طرحواره های ناسازگار اولیه ، نگرش به خیانت