بررسی رابطه بازی درمانی با خلاقیت و رشد اجتماعی کودکان

پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی – تحلیلی با استفاده از ابزار پرسشنامه می باشد. هدف این پژوهش بررسی رابطه بازی درمانی با خلاقیت و رشد اجتماعی کودکانمی باشد. جامعه آماری پژوهش کودکان شهر تهران بوده اند. تعداد نمونه با استفاده از ۱۰۰ نفر محدر نظر گرفته شد. جهت تجزیه و تحلیل داده های حاصل از پرسشنامه، از نرم افزارspss استفاده شده است. آزمون کولموگروف اسمیرنوف غیرنرمال بودن داده ها را نشان داد که در نهایت برای بررسی فرضیات پژوهش از آزمون ناپارامتریک اسپیرمن استفاده شده است. نتایج آزمون اسپیرمن نشان داد که بین بازی درمانی با خلاقیت و رشد اجتماعی کودکان با سطح اطمینان ۹۵% رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی ، خلاقیت ، رشد اجتماعی ، کودکان