بررسی رابطه سبک های دلبستگی با کاهش علائم افسردگی سالمندان

پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی – تحلیلی با استفاده از ابزار پرسشنامه می باشد. هدف این پژوهش بررسی رابطه سبک های دلبستگی با کاهش علائم افسردگی سالمندان می باشد. جامعه آماری پژوهش زنان سالمندان شهر تهران بوده اند و تعداد نمونه با استفاده از فرمول کوکران ۲۰۰ نفر محاسبه شد. روایی سوالات پرسشنامه توسط اساتید و متخصصان حوزه روان شناسی مورد تایید قرار گرفت، پایایی آن نیز با آزمون آلفای کرونباخ ۸۳/۰ محاسبه شد. این پرسشنامه پس از تایید و تعیین روایی و پایایی، توسط محقق سالمندان شهر تهران با روش نمونه گیری تصادفی ساده توزیع شد. برای تجزیه و تحلیل داده های حاصل از پرسشنامه، از نرم افزارspss استفاده شده است. آزمون کولموگروف اسمیرنوف غیرنرمال بودن داده ها را نشان داد که در نهایت برای بررسی فرضیات پژوهش از آزمون ناپارامتریک اسپیرمن استفاده شده است. نتایج آزمون اسپیرمن نشان داد که رابطه همبستگی بین دو متغیر سبک های دلبستگی و کاهش علائم افسردگی سالمندان با ضریب ۷۳۱/۰ و sig=۰.۰۰۱ تایید شده و با سطح اطمینان ۹۵ درصد مورد قبول است. به دلیل این که سطح معناداری در ضریب همبستگی کمتر از پنج درصد است، لذا رابطه مستقیم و معناداری بین دو متغیر سبک های دلبستگی و کاهش علائم افسردگی سالمندان وجود دارد و در نتیجه فرض H۰رد شده و فرض H۱ مورد تایید است.

کلیدواژه ها:

سبک های دلبستگی ، علائم افسردگی ، سالمندان