بررسی اثر اتساعی عصاره آبی الکلی گیاه بادرنجبویه بر عضله صاف نای موش های صحرایی و مکانیسم های احتمالی آن

زمینه و هدف: بادرنجبویه گیاهی دارویی با خواص درمانی متعدد بوده که مطالعات پیشین اثرات آنتی اکسیدانی و ضد التهابی آن را به وجود ترکیبات فنولی مهم موجود در این گیاه مانند رزمارینیک اسید نسبت داده­اند. در این مطالعه اثر اتساعی عصاره­ی آبی-الکلی این گیاه بر عضله صاف نای موش های صحرایی و مکانیسم های احتمالی آن مورد بررسی قرار گرفت. روش تحقیق: در این مطالعه تجربی، اثر اتساعی غلظت­های تجمعی عصاره آبی-الکلی گیاه بادرنجبویه (µg/ml ۵۰،۱۰۰،۲۰۰) درمقایسه با سالین (۱ میلی لیتر نرمال سالین) به عنوان کنترل منفی و سه غلظت تجمعی تئوفیلین (mM ۸/۰، ۴/۰، ۲/۰) به عنوان کنترل مثبت روی عضله صاف نای جدا شده موش صحرایی در دو حالت غیر انکوبه و انکوبه با پروپرانولول (μM۱)، آتروپین (μM۱)، کلرفنیرامین (μM۱( جهت بررسی نقش گیرنده های H۱ هیستامین و بتا دو-آدرنرژیک (β۲-Adrenergic) و موسکارینی مورد آزمایش قرار گرفت. یافته ها: اثر اتساعی بر عضله صاف نای توسط همه غلظت های تئوفیلین و عصاره در بافت های غیر انکوبه در مقایسه با سالین به طور معنی داری افزایش یافت (۰۰۱/۰P< درتمامی موارد). علاوه بر این اثر اتساعی غلظت های متوسط و زیاد عصاره (µg/ml ۱۰۰،۲۰۰) ، مشابه اتساعی تئوفیلین بود و تفاوت معنی داری با آن مشاهده نشد. از طرفی اثر اتساعی، در بافت های انکوبه با کلرفنیرامین و آتروپین در مقایسه با بافت های غیر انکوبه عصاره، به طور معنی داری کاهش یافت (P<۰.۰۰۱). نتیجه گیری: اثر اتساعی عصاره آبی الکلی گیاه بادرنجبویه بر قطعه جدا شده نای احتمالا از طریق مهار گیرنده های موسکارینی و H۱ هیستامینی عضله صاف نای ایجاد می­شود و در تحریک گیرنده های بتا دو آدرنرژیک موثر نیست. * مسئول مکاتبات: محمدرضا خزدیر  پست الکترونیکی: [e-mail] View ORCID iD Profile You can also search for this author in:  PubMed     ResearchGate   Scopus    Google Scholar    Google Scholar Profile

کلیدواژه ها:

Mellisa officinalis ، Rat ، Receptors ، Smooth muscle ، بادرنجبویه ، موش صحرایی ، گیرنده ، عضله صاف نای