ارتقای سواد عاطفی در میان دانش آموزان: واکاوی نقش الگویی و راهنمایی آموزگاران

این مقاله به بررسی نقش حیاتی آموزگاران در پرورش سواد عاطفی دانش آموزان می پردازد. سواد عاطفی به عنوان مجموعه ای از مهارت ها و توانایی ها برای درک، مدیریت و بیان احساسات به شیوه ای سالم و سازنده تعریف می شود. در این مقاله، استدلال می شود که آموزگاران نه تنها به عنوان مربیان آکادمیک، بلکه به عنوان الگوهای عاطفی و راهنمایان دانش آموزان در مسیر توسعه سواد عاطفی عمل می کنند. مقاله با بررسی اهمیت سواد عاطفی در دوران کودکی و تاثیر آن بر یادگیری، سلامت روان و روابط اجتماعی آغاز می شود. سپس، نقش الگویی آموزگاران در ترویج رفتارهای عاطفی سالم و مهارت های مقابله ای موثر مورد بحث قرار می گیرد. مقاله با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و بهره گیری از منابع کتابخانه ای به بررسی روش های مختلفی که آموزگاران می توانند از طریق آنها به دانش آموزان در یادگیری و تمرین مهارت های سواد عاطفی کمک کنند، می پردازد. این روش ها شامل آموزش صریح مهارت های عاطفی، ایجاد فرصت هایی برای تمرین این مهارت ها در محیط های واقعی، ارائه بازخورد و تشویق و ایجاد محیطی امن و حمایتی در کلاس درس می شود.

کلیدواژه ها:

سواد عاطفی ، آموزگاران ، الگوبرداری ، راهنمایی ، دانش آموزان ، یادگیری ، سلامت روان ، روابط اجتماعی.