تاثیر گروه درمانی تحلیلی بر تنظیم هیجانی شناختی، رفتارهای خودآسیب رسان دختران نوجوان بدسرپرست و بی سرپرست بهزیستی شهرستان ساری

پژوهش حاضر با هدف تاثیر گروه درمانی تحلیلی بر تنظیم هیجانی شناختی و رفتارهای خودآسیب رسان دختران نوجوان بدسرپرست و بی سرپرست صورت گرفته. پژوهش، از نظر هدف جزء تحقیقات کاربردی و از نظر ماهیت اجرا، میزان کنترل محقق بر متغیرهای تحقیق از نوع پژوهش های تمام آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل انجام شده. که در این طرح، شرکت کنندگان به طور تصادفی انتخاب و به طور تصادفی به گروه کنترل نسبت داده، و از هر دو گروه پیش آزمون گرفته شد و برای گروه آزمایش روش گروه درمانی تحلیلی انجام گرفت. سپس از هر دو گروه پس آزمون گرفته شده است. جامعه آماری این تحقیق کلیه دختران نوجوان بدسرپرست و بی سرپرست تحت پوشش سازمان بهزیستی شهرستان ساری، که دارای سابقه رفتارهای خودآسیب رسان چه از نوع مستقیم و چ از نوع غیرمستقیم در سال ۱۴۰۱ با روش نمونه گیری خوشه ای به تعداد ۳۰ نفر، که ۱۵ نفر در گروه آزمایش و ۱۵ نفر گروه کنترل قرار گرفته بودند. برای جمع آوری اطلاعات از سه پرسشنامه تنظیم هیجان و شناخت ۳۶ سوالی DERS و رفتارهای خودآسیب رسان ۲۲ سوالی سانسون SHI استفاده شد. برای نتایج حاصل به دست آمده از نرم افزار SPSS برای تحلیل داده ها و پس از انجام پیش فرض ها برای بدست آوردن نتیجه نهایی از آزمون تحلیل کواریانس بهره برده شد. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که؛ گروه درمانی تحلیلی بر تنظیم هیجان و شناخت و رفتارهای خودآسیب رسان دختران نوجوان بدسرپرست و بی سرپرست اثربخش بود.

کلیدواژه ها:

گروه درمانی تحلیلی ، تنظیم هیجان و شناخت ، رفتارهای خودآسیب رسان ، دختران نوجوان بدسرپرست و بی سرپرست.