اثر بخشی گروه درمانی شناختی- رفتاری (CBT) توام با متادون (MMT) بر نگرش به اعتیاد و پذیرش طرح درمان در معتادان تحت درمان نگهدارنده با متادون شهر اردبیل

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی گروه درمانی شناختی- رفتاری (CBT) توام با متادون (MMT) بر نگرش به اعتیاد و پذیرش طرح درمان در معتادان تحت درمان نگهدارنده با متادون شهر اردبیل می باشد. روش این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی به صورت طرح پیش آزمون- پس آزمون و با دو گروه آزمایش و کنترل می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه افراد مبتلا به سوء مصرف مواد شهر اردبیل که در نیمه اول سال ۱۳۹۴ درحال درمان با متادون بوده اند، تشکیل می دهد (۱۵۰۰ = n). از بین جامعه آماری فوق ۴۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه از پرسشنامه های نگرش به اعتیاد نظری و پذیرش طرح درمان هایز استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از روش تحلیل کواریانس مانکوا و آنکوا استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد گروه درمانی شناختی- رفتاری توام با متادون در تعدیل علایم نگرش به اعتیاد و پذیرش طرح درمان در معتادان تحت درمان نگهدارنده با متادون موثر بوده است. با توجه به میزان موفقیت مطالعه حاضر، می توان از روشهای روان درمانی به ویژه درمان شناختی- رفتاری در کنار متادون جهت درمان سوء مصرف مواد استفاده کرد. به عبارت دیگر درمان شناختی- رفتاری می تواند به عنوان شیوه ای مستقل یا در کنار سایر شیوه های درمانی مانند دارو درمانی در درمان متغیرهای نگرش به اعتیاد و پذیرش طرح درمان به کار برده شود.

کلیدواژه ها:

درمانی شناختی- رفتاری (CBT) توام با متادون (MMT) بر نگرش به اعتیاد ، پذیرش طرح درمان