بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای مدیریت استرس بر احساس انسجام روانی و تاب آوری مادران دارای فرزند معلول

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای مدیریت استرس بر احساس و تابآوری مادران دارای فرزند معلول انجام شد. روش: این پژوهش از نوع پژوهش های نیمه آزمایشی (طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل) بود. جامعه آماری شامل تمامی مادران دارای فرزند معلول شهرستان سراوان بود که تعداد ۳۰ نفر از آنها به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه ۱۵ نفره آزمایش و کنترل جایگزین شدند. در این پژوهش برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه احساس انسجام روانی آنتونوسکی (۱۹۹۳) و پرسشنامه کانر و دیویدسون (۲۰۰۲) استفاده شد. در آغاز پیشآزمون اجرا گردید و سپس مداخله آزمایشی طی ۱۰ جلسه ۲ ساعته بر روی گروه آزمایش اجرا گردید. پس از پایان برنامه آموزشی، از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد و برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کواریانس چندمتغیره (مانکوا) استفاده گردید. یافته ها: بررسی ها نشان داد که آموزش مهارتهای مدیریت استرس به طور معناداری باعت افزایش احساس انسجام روانی و تاب آوری مادران دارای فرزند معلول شده است. نتیجه گیری: آموزش مهارتهای مدیریت استرس روش موثری برای کاهش مشکلات روانی، هیجانی و رفتاری افراد تحت تنش می باشد.

کلیدواژه ها:

آموزش مهارتهای مدیریت استرس ، احساس انسجام روانی ، تاب آوری