رقص سماع در آیینه عرفان مولانا

در بیشتر سنت های مذهبی جهان به رقص به عنوان راهی برای رهایی از قیود تعلقات زمینی و وحدت یافتن باجهان معنوی و روحی نگریسته میشود رقص سماع ازین دسته به شمار می اید.انسان برای بیان احساسات خود درهنگام دعا، شادی، عزا و یا نقل روایات علاوه بر سخن گفتن از حرکات صورت و بدن خود نیز برای ابراز وانتقال احساسات خود استفاده میکند. خم و راست شدن به هنگام خواندن نمازها یا متون مذهبی، ذکر خداوندو انبیا، جنباندن سر، حرکت دستها، به هوا جستن، بر سر و سینه زدن و در نهایت رقص و پایکوبی نشانه هایبروز عواطف انسان است . این مقاله بر آنست تا درباره سماع و آداب آن و همچنین نظر مولانا درباره سماعمطالبی را ارائه دهد

کلیدواژه ها:

سماع ، مولانا ، تصوف ، عرفان ، رقص ، مراسم