نگرشی بر اسطوره ایزد باران ( تیشتر ) در باورهای بومی ایرانیان

فولکور هر قوم و ملتی ، آبستن باورها ، آیین ها و اسطوره هایی است که آرزوها ، بیم ها و امیدهایشان در آن تجسم می یابد ؛اسطوره ها و آیین هایی که هر یک ویژگی ها و مختصات خاص خود را دارند برگزاری نمایش ها و مراسم های آیینی کهمربوط به باران خواهی است که در اغلب مناطق ایران با کمی تفاوت و با وجه مشترک انجام می گردد .تمامی این مراسم هادر تمنای باران بوده است که بیانگر ناتوانی انسان در مقابل قوای طبیعت می باشد. مراسم باران خواهی در ایران که خاستگاهآن بیشتر در مناطق کم باران و خشک است که خود این مراسم قداست آب و نیاز زیاد ایرانیان به باران را می رساند. نمایشهای باران خواهی که به گونه های متفاوتی انجام می گردد پابه عرصه های اجتماعی گذاشته و به نوعی تسکین بخش روحیهو فراتر از آن جامعه، می باشد. مردم همیشه به ویژه کشاورزان چشم بر آسمان دارند و منتظر نزولات آسمانی بوده اند ؛ از آنجا که زمین مهم ترین بخش زندگی کشاورزان است ، برای به دست آوردن آن متوسل به آیین های نمایشی باران خواهی میشوند که به نوعی یادآوری اسطوره ها و نمادهای آب و باران است. فولکورو نمود اسطوره ایزد باران (تیشتر) در هر منطقه ایمتفاوت است. در این پژوهش به معرفی نمود اسطوره ایزد باران (تیشتر) در برخی از نقاط ایران پرداخته شده است . در اینمقاله از روش کتابخانه ای و توصیفی-تحلیلی بهره برده شده است.

کلیدواژه ها:

ایزد تیشتر ، خشکسالی ، باران خواهی ، مراسم ، باورهای بومی ایرانیان