اثر پرایمینگ کیتوزان بر شاخص های جوانه زنی ریحان تحت تنش شوری

تنش شوری از جمله تنش های مهم محیطی است و مقابله با آن بسیار حائز اهمیت است. پژوهشی به منظور اثر پرایمینگ کیتوزان در شرایط تنش شوری، به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی، در سه تکرار بر روی ریحان (Ocimum basilicum L.) اجرا شد. تیمارها شامل سه سطح پرایمینگ (کیتوزان، آب مقطر و شاهد (بدون پرایم)) و سه سطح تنش شوری (۵۰ میلی مولار، ۱۰۰ میلی-مولار و شاهد (بدون تنش)) بودند. صفاتی نظیر: طول ریشه چه، طول ساقه چه، درصد جوانه زنی، شاخص بنیه بذر و ضریب آلومتری اندازه-گیری شدند. نتایج حاصل از این پژوهش بیانگر آن است که تنش شوری موجب کاهش ویژگی های جوانه زنی و افزایش ضریب آلومتری در این پژوهش شد و پرایمینگ کیتوزان و آب مقطر اثرات منفی ناشی از تنش شوری را کاهش داد. بیشترین مقدار طول ریشه چه (۶۹/۶ سانتی متر)، طول ساقه چه و (۷۶/۵ سانتی متر)، درصد جوانه زنی (۵/۹۷ درصد)، شاخص بنیه بذر (۲۱/۱۲۳۴) مربوط به تیمارهای کیتوزان+ بدون تنش بودند. بیشترین ضریب آلومتری مربوط به تیمار بدون پرایم (شاهد)+ ۱۵۰ میلی مولار تنش شوری به مقدار ۸۰/۱ بود. پرایمینگ کیتوزان سبب افزایش رشد گیاهچه های ریحان شد. پرایمینگ آب مقطر نیز موجب افزایش رشد گیاهچه های ریحان نسبت به شاهد (بدون پرایم) شد اما عملکرد کیتوزان بهتر از سایر تیمارها بود.

کلیدواژه ها:

سدیم کلرید ، کیتوزان ، گیاهان دارویی ، هیدروپرایمینگ