استصحاب در رویه قضایی ایران

اصل استصحاب در علم اصول فقه نسبت به سایر اصول عملیه از اهمیت خاص و مرتبه بالاتری به لحاظ وسعت و قلمرو آندر گستره احکام فقهی و حقوقی برخوردار است. در مواد قانونی و مسائل مبتلابه اجتماعی و حقوقی، شواهد و مواردفراوانی می توان بیان کرد که منشا آن یکی از انواع اصل استصحاب باشد. بر همین اساس اصل استصحاب به عنوان یکمبحث مهم اصولی در وضع قوانین مدنی، تفسیر و اجرای آن جایگاه و نقش به سزایی دارد. در این پژوهش درصدد پاسخبه این پرسش هستیم که استصحاب در رویه قضایی ایران چه جایگاهی دارد؟ در پاسخ و در قالب یافته ها بیان می شود کهتاکید بر نقش اصول عملی ازجمله استصحاب در منابع حقوقی و آراء قضایی و بیان آشکار قانون آیین دادرسی مدنی دراین خصوص، تحت تاثیر شهرت مباحث مربوط به کاربرد اصول عملیه ازجمله استصحاب در علم اصول فقه است.

کلیدواژه ها:

استصحاب ، قانون مدنی ، رویه قضایی ، اصول فقه