پیشگیری از تابعیت مضاعف در حقوق بین الملل خصوصی ایران

رابطه ی تابعیت میان فرد و دولت رابطه ای است قانونی که سبب می گردد فرد در شمار اعضای جمعیتتشکیل دهنده در یک سرزمین محسوب شود. دستگاه های اعطای تابعیت در کشورهای مختلف تفاوت دارد واین تفاوت ناشی از دیدگاه های متفاوت اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی کشورها می باشد و همین عوامل دربعضی مواقع موجب بروز تابعیت مضاعف برای افراد می شود و مشکلاتی را برای دولت ها و افراد به وجودمی آورد که نتیجه ی آن تابعیت مضاعف و بی تابعیتی افراد می باشد. تابعیت مضاعف در اثر نوعی خلاء قانونیبین المللی و عدم وحدت رویه کشورهای مختلف و همچنین نبود سازمانی بین المللی جهت ساماندهی به اینمسئله می باشد. تا زمانی که سیستم های خاک و خون وجود دارد، تابعیت مضاعف براساس تولد وجود دارد و تازمانی که دو سیستم وحدت تابعیت و تمایز تابعیت وجود دارد، تابعیت مضاعف براساس ازدواج ایجاد می شودو تا موقعی که کشوری بدون توجه به اراده سایر کشورها، تابعیت جدید خود را به متقاضیان تابعیت تفویضمی کند، تابعیت مضاعف بر مبنای تابعیت تحصیل تابعیت تحقق خواهد یافت. راهکارهای مختلفی برایجلوگیری از تابعیت مضاعف وجود دارد که از جمله می توان به استفاده از نظم عمومی، ایجاد وحدت عمومیدر نظام های حقوقی و استفاده از کارکردهای سازمان های بین المللی اشاره کرد .

کلیدواژه ها:

تابعیت مضاعف ، نظم عمومی ، وحدت عمومی ، سیستم خون ، سیستم خاک.