هو اپیمای بدون سرنشین و قتل هدفمند ، کشتار هوشمند

استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین در دهه اخیر، رشد روزافزونی یافته است و این پرنده ها از ابزاری برای تجسس، به اسلحهجنگی تمام عیار مبدل شده اند. ارتش آمریکا در نقاط متعددی از جهان مانند افغانستان، پاکستان، یمن، لیبی و سومالی بهطورپیوسته از هواپیماهای بدون سرنشین برای مقاصد گوناگون بهره میبرد. این راهبرد جدید نظامی در بین صاحبنظران حقوقبشردوستانه به "Targeted Killing" شهرت یافته است که در فارسی آن را به «کشتن/ قتل هدفمند» برگردان کرده اند ومیتوان از آن به عنوان یکی از جدیترین چالشهای پیشروی حقوق غیرنظامیان نام برد. طبق آمارهای موجود، حدود ۳۵درصد افرادی که در این قبیل عملیات، جان خود را از دست میدهند کسانی هستند که هرگز در مخاصمات، شرکت مستقیم وحتی غیرمستقیم نداشته اند ، پس از حوادث ۱۱ سپتامبر و شروع آنچه در گفتمان مقامات آمریکایی «نبرد علیه تروریسم»خوانده میشود آغاز شده است. یکی از ویژگیهای دکترین نبرد علیه تروریسم آن است که دولت آمریکا مجاز است ازهرگونه ابزار نظامی برای نابودی تروریسم بهره جوید ، این کارکرد جدید تجهیز هواپیماهای بدون سرنشین به موشک و استفاده ازاین هواپیماها به عنوان ابزاری تهاجمی در میدان نبرد و خارج از آن است .این اثر در نظر دارد تا مفهوم «قتل هدفمند » را توسطهواپیماهای بدون سرنشین به صورت زیر تبیین نماید و به بررسی آن از نگاه حقوق بین الملل حاکم بر این منازعه، اعم از حقوقبشر و حقوق بشردوستانه بین المللی یا حقوق جنگ پرداخته، در نهایت نسبت به مشروعیت ویا فقدان مشروعیت آن از نظر حقوقبین الملل اعلام نظر خواهد شد.

کلیدواژه ها:

هواپیمای بدون سرنشین ، قتل هدفمند ، کشتار هوشمند