بازبینی عجایب خلقت در نطق نهج البلاغه

مقاله حاضر با هدف بازبینی عجایب خلقت در نطق نهج البلاغه آماده شده است. این مقاله با روش توصیفی و تحلیلی وبهره گیری از ابزار کتابخانه ای و استناد به منابع معتبر بخش های از معارف نهج البلاغه با هدف شناسایی جلوه های اعجاز آفرینش درکلام نهج البلاغه به نگارش در آمده است. سخنان حضرت علی (ع) در نهج البلاغه، گرچه به طور انحصاری با نظریه های انفجار بزرگ و جهان تورمی مطابقت ندارد، اما انعکاسی از هر دو نظریه را در خود جای داده است. گویی این دو نظریه، تنها گوشه ای از حقیقت را بیان می کنند. تامل در سخنان حضرت علی (ع) نشان می دهد که جهان دو انفجار متفاوت را تجربه کرده است. انفجار نخستین، فضا، زمان و ماده را به وجود آورده است. انفجار دوم در ظرف فضا رخ داده و ماده را تحریک نموده است. سپس، حباب هایی پدید آمده و هفت آسمان را شکل داده اند. هر کس به فراخور درک و فهم خود می تواند عظمت این شخصیت والامقام را درک کند. ایشان تربیت یافته مکتب اسلام و سخنانشان برگرفته از منبع وحی است. از این رو، در صحت و درستی سخنان ایشان هیچ تردیدی نیست. معانی و مفاهیم قرآن در عمق جان ایشان رسوخ داشته و بر تمام علوم دنیا و آخرت واقف بوده اند. چنانکه خود فرموده اند: گر پرده ها از دیدگان کنار رود، هیچ به علم من افزوده نگردد.

کلیدواژه ها:

نهج البلاغه ، نظریه ، خلقت ، آخرت