پیش بینی خودشی ء انگاری بر اساس شفقت خود و خودشیفتگی در زنان متقاضی عمل زیبایی

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی خودشی ء انگاری بر اساس شفقت خود و خودشیفتگی در زنان متقاضی عمل زیبایی انجام گرفت . طرح پژوهش از نوع طرحهای همبستگی و جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی زنان متقاضی عمل زیبایی در سال ۱۴۰۱ تشکیل دادند . نمونه در پژوهش حاضر تعداد ۲۰۰ نفر از زنان متقاضی عمل زیبایی شهر شیراز بودند که با روش نمونه گیری هدف مند جهت انجام پژوهش گزینش شد. ابزار مورد استفاده در پژوهش حاضر عبارت بود از: پرسش نامه خود شی ء انگاری مک کینلی وهای د (۱۹۹۶)، پرسشنامه شفقت خود فرم کوتاه ریس ، پامیر، نف و ونگاچت (۲۰۱۱) و پرسشنامه شخصیت خودشیفته راسکین و هال (۱۹۷۹). پرسشنامه ها بعد از جمع آوری با نرم افزار spss ۲۳ مورد تجزیه و تحلیل در دو سطح توصیفی و استنباطی قرار گرفتند. نتایج حاصل از آزمون تحلیل رگرسیون چند گانه نشان داد که مهربانی با خود، قضاوت در مورد خود و فزون همانند سازی به صورت منفی و معناداری قادر به پیش بینی خودشی ء انگاری میباشد . همچنین مولفه خودشیفتگی سازگارانه به صورت منفی و معناداری قادر به پیش بینی خودشی ء انگاری می باشد اما مولفه خودشیفتگی ناسازگارانه به صورت مثبت و معناداری قادر به پیش بینی خودشی ء انگاری می باشد.

کلیدواژه ها:

خودشی ء انگاری ، شفقت خود ، خودشیفتگی