بررسی جایگاه کار گروهی در مدارس ابتدایی و راهکارهای تقویت آن در بین دانش آموزان

زندگی انسان بدون همکاری و همیاری بسیار بی معنی است . انسان از تنهایی می گریزد و خود را در جمع می یابد. همکاری کردن، به دانش آموزان راه و رسم دوستی کردن و کار با افراد گوناگون را می آموزد. همیاری کردن یادگیری را بسیار خوشایندتر می کند. در فعالیت های گروهی بر پشتیبانی ، تشویق ، تقویت و یاری همه ی افراد گروه اهمیت زیادی داده می شود. چنین باور و اعتمادی ، عامل محرک فعالیت گروه و مشوق فعالیت فردی در گروه می باشد. دانش آموزان با یکدیگر به تعامل می پردازند، پیشرفت تحصیلی را هم حمایت و پشتیبانی کرده و مسئولیت یادگیری یکدیگر را به عهده می گیرند. یادگیری یک فرایند اجتماعی است و فعالیت های یادگیری برای رسیدن به مرحله تولید اندیشه و اطلاعات حیاتی است . این فکر را ژان پیاژ ، که از محققان پیشگام در زمینه تعیین تحول فکر به شمار می رود، تایید می کند . پیاژه نشان داده است که بیشتر آموخته های مهم ما حاصل تعامل با دیگران است . اگردانش آموزان در مورد یک کتاب ، یک تکلیف و یا یک مسئله فقط نظرات، واکنش ها و پرسش های خود را داشته باشند، یادگیری آنان به اندازه ی زمانی که به نظرات دیگران نیز دسترسی داشته باشند، پربار نخواهد بود. عمده ترین هدف این روش کوشش برای دستیابی به فعالیت های عالی ذهنی است .

کلیدواژه ها:

کار گروهی ، مدارس ابتدایی ، دانش آموزان ، تقویت .