بررسی تاثیر ارزشیابی توصیفی بر اعتماد به نفس و بهزیستی روانشناختی دانش آموزان مقطع ابتدایی زنجان

در ارزشیابی کیفی و توصیفی ، مقیاس ترتیبی جایگزین نمره می شود. خلاء این نوع بازخوردها را بازخوردهای توصیفی ، که با معنا و موثرند، پر می کنند و دانش آموزان را در جهت شناخت وضعیت پیشرفت یادگیری خود قرار می دهند. آنان نیز از این طریق رهنمودهایی برای بهبود یادگیری دریافت می دارند. از این رو پژوهش حاضر با هدف مطالعه بررسی تاثیر ارزشیابی توصیفی بر بهزیستی روانشناختی و اعتماد به نفس انجام گرفته است این تحقیق از نوع همبستگی بوده که جامعه ی آن را دانش آموزان دوره ابتدایی زنجان تشکیل می دهند حجم نمونه ۳۵۰دانش آموز مقطع ابتدایی بود که با روش نمونه تصادفی طبقه ای نمونه برداری انتخاب شده اند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ها استفاده شده است . نتایج حاصل از پژوهش نشان داد ارزشیابی توصیفی تاثیر مثبت ومعنی داری بر اعتماد به نفس و بهزیستی روانشناختی دانش آموزان ابتدایی دارد در تبیین این یافته ها برای دانش آموزان خردسال ابتدایی ، استفاده از آزمونهایی که فقط دانش آنها را از آموخته هایشان ارزیابی می کند، گاهی اوقات باعث می شود دانش آموزان به جای استفاده از آموخته هایشان در یک تکلیف ، آموخته های خود را حفظ کنند. وقتی نوبت به ابداع یک ارزیابی مبتنی بر عملکرد مناسب می رسد، داشتن نظرات آنها می تواند بسیار لذت بخش باشد.ارزشیابی توصیفی باعث می شود دانش آموزان به دور از استرس و اضطراب نمره فعالیت کنند و این کار باعث افزایش اعتماد به نفس و بهزیستی روانشناختی دانش آموزان می شود .

کلیدواژه ها:

ارزشیابی توصیفی ، اعتماد به نفس ، بهزیستی روانشناختی